Molla bir nəfərlə yol yoldaşı olur. Şəhərdən ikisi şərikli bir qab
qatıq alıbmışlar. Yolun yarısında əyləşib nahar eləməyə başlayırlar.
Yoldaşı cibindən bir az qənd ovuğu çıxarıb deyir:
– Mən öz tərəfimə qənd tökəcəyəm.
Molla deyir:
– Olmaz ki, onu hər tərəfə tökəsən?
Yoldaşı deyir:
– Yox, öz tərəfimə tökəcəyəm.
Molla deyir:
– Adamsan, çıxart hər tərəfə tök!
Yoldaşı inad eləyir ki:
– Olmaz! Öz tərəfimə tökəcəyəm.
Molla acıqlanıb cibindən bir şüşə zeytun yağı çıxardıb deyir:
– Mən də öz tərəfimə zeytun yağı tökəcəyəm.
Yoldaşı deyir:
– Molla dayan! Nə qayırırsan? Heç qatığa da zeytun yağı tökərlər?
Molla deyir:
– Sənə nə var? Öz tərəfimə tökürəm də...
Yoldaşı deyir:
– Molla, axı o yağ duru bir şeydi, axıb bu tərəfə də gələcək.
Molla deyir:
– Bilmirəm. Mənə dəxli yoxdu. Ya qəndi qabın hər tərəfinə tök,
ya da mən öz tərəfimə zeytun yağı tökürəm.