Bir-birinə yapışıq iki evdə iki qonşu yaşayırmış. Bir gün səhər
durub görürlər ki, evlərinin arasındakı balaca açıqlıq yerin düz
ortasında bir it xarabçılıq eləyib. Qonşulardan heç biri onu təmizləmək
istəmir. Axırda bunların arasında dava düşür. Hər ikisi şəhər hakiminə
şikayətə gedirlər.
Hakimin Molla Nəsrəddinlə arası yox imiş. Ona görə də bu işi həll
eləməyi Mollaya həvalə eləyir. Mollanı çağırırlar, məclis qurulur.
Hakim istehza ilə üzünü Mollaya tutub deyir:
– Molla, bu kişilərin bir davası var, çox mühüm olduğuna görə səni
çağırtdırmışam. Belə şeyləri sən yaxşı həll edərsən.
Molla qonşuların şikayətinə qulaq asır, başa düşür ki, hakim onu
təhqir etmək məqsədilə buraya çağırtdırıb. Halını heç dəyişmədən
üzünü şikayətçilərə tutub deyir:
İtin xarabçılıq elədiyi yer küçədir. Yəni nə sənin deyil, nə də onun.
Küçə padşahındır. Onun da bu şəhərdə nümayəndəsi hakimdir. Onun
üçün də oranı təmizləmək nə sənə düşər, nə də ona. Oranı təmizləmək
hakimin borcudur.