Qadinligini unudan "qadin" »
Xeberler / Maraqli / Hekayeler / Qadin Dunyasi
23 Shubat 2015
1 182
0
İshlediyim mektebde bir qapici qadin vardi. Vardi, deyende ki, bu setirleri yazdigim andan iki gun onceye qeder biz hamimiz ushaqli-boyuklu, valideynli-muellimli mekteb binasinin qapisini onsuz tesevvur etmirdik.
Qapici Seriyye.
Umumi isimle xususi ismin birleshmesinden yaranan bu birinci nov teyini soz birleshmesi hec bir cinse mensub olmayan anlayish ifade edirdi.
Seriyye ozu de qadinligini unutmushdu. Sanki onun enli kureyi ele omru boyu, yay-qish aciq olan o qapini baglamaq, qabariq sinesi ise balacalara qoshulub dersden tez cixmaq isteyen yuxari sinif avaralarina siper olmaq ucun yaranmishdi.
Uc il once mekteb temir olunmush ve uniformali, seliqeli kishi qapicilar ishe goturulmushdu.
Amma bu sokuk-salxaq geyimli, qalin sesli, hay-kuylu qadini ishden cixarmamishdilar, onu en balaca korpusun qapisina kecirmishdiler.
Bu qadini ishden qovmaq olmazdi, hami yaxshi bilirdi ki, Seriyyenin borclari var.
Ondan "Necesen?” sorushardiq, hal-ehval tutardiq, salam vererdik. Butun suallarin cavabini, butun sohbetlerin axirini getirib eyni yere cixarardi:
"Borcum var”.
Son vaxtlar Seriyye hec kimin salamini almirdi, bashini qaldirib iceri girenlerin uzune de baxmirdi.
Amma yene de onun kele-kotur sifetine hemin o muxteser cumle yazilmishdi:
"Borcum var!”
Bu qadinin kime, ne ucun, ne qeder borcu oldugunu bilmirdik, hec maraqlanib sorushmurduq da.( Belke de, indi- tezeden bu dunyaya qayidib gelse, yene de sorushmariq. Bu dunyada her kes oz borcuna ozu cavabdehdi)
Dumanli shekilde bilirdik ki, onun hamiya, hereye muxtelif meblegde borcu var. Birinden alib, o birine qaytarir. Bu bankdan o kredite, bu qonshudan o qohuma, bu selemden o faize. Ve belece mebleg get-gede artib bizim qapicinin imkanlarindan kenarlara dashirdi.
Seriyye bu borclarla birlikde uzun muddet yashamish, ushaqlarini boyutmush, qizlarini ere vermishdi, oglunu erseye getirmeye lap az qalmishdi ve hele de yukun altinda tek idi.
Bu gunlerde qisa muddete getdiyim seferden qayidanda evde ilk eshitdiyim xeber bu oldu:
" Ana, qapici xala olub.”
İsh yoldashima zeng edib deqiqleshdirdim:
- Duzdu ki, Seriyye olub?
- He, intihar edib.
- İntihar? Niye?
- Borcu varmish...
Eslinde, ish yoldashim maragin tebii axariyla "ne qeder?” sualini gozleyirdi. Yeqin ki, artiq hami bu meblegle aciq-aydin maraqlanirdi. Amma men sorushmadim. İnsan heyatinin konkret qiymetini bilmek neyime lazimdi ki.
Otuz min, elli min, yetmish min, varmi artiran?! Ve yaxud da ashagi yeri varmi?!
Evezinde bashqa soz xeber aldim.
Cavab teeccublu olmadi.
O, zeher icibmish.
Belke de, elaqesi yoxdu, gozumun onune Seriyyenin qapida oturub plastik qablarda tort yediyi sehneler geldi. Bezen shagirdler sinif otaqlarinda kicik shenlikler kecirer, ya dogum gununde yoldashlarina shirniyyat qonaqligi vererdiler. Hec vaxt da Seriyyeni unutmazdilar.
Sonra bashqa shtrixler, ozunemexsus xususiyyetler de var ki, bunlarin hamisini yazsam, siz de onu menim kimi taniyarsiz, amma qetiyyen roman yazmaq fikrim yoxdu. Zaten her insan omru bir romandi.
Heyatin dibindeki yashantilar daha tebii, bu heyatdan behs eden romanlar daha bedii alinir, bilirem. Xeyli simvolik, kederli acar sozler de var: Qapi ve Seriyye, heyat ve olum, borc ve intihar, tort ve zeher.
Amma qorxmayin, men qapi agzinda kecen bu omurden behs eden o kederli romani yazmayacam. Siz de onu oxuyub, kefinizi pozmayacaqsiz.
Sadece intihar xeberlerinden birini adi statistikadan ferqlendirmek istedim. İnsanlarin canina qiymasina getirib cixaran sebeblerden en dehshetlisi haqda bir az dushunmek.
Qeribe deyilmi, "Borclu borclunun sagligini ister”ken borclular olmeyi ustun tuturlar.
Qapi agzinda plastik qablarda tort yeye-yeye kecen bir omre bir-iki damci zeherle son qoymagi.
Cunki Tanriya olan yegane can borcunu qaytarmaq hereye bir az olan xeyli pul borcunu qaytarmaqdan daha asandi.
Muellif: Seher Ehmed
Geriye Qayit
Anarim.Az
Sayt Rehberliyi ile Elaqe
Saytdan Istifade Qaydalari
Anarim.Az 2004-2023