Deniz

Esgerlikden yenice qayitmishdim. Onunla oturdugumuz hemin oturacaqda oturub denizi seyr edirdim. Sol cibimdeki ezilmish kagizi cixarib oxumaqa calishdim, amma bacara bilmedim. Gozlerim dolur, huceyrelerim ise bedenimi didirdi. Esgerlik anlarimi unutmushdum. Sevdiyim qadin kimi belkede ele zenn edirdim. Sonra bir ses eshitdiyimin ferqine vardim. Cox dogma cox yaxin idi, halbuki yashadiqim muddetde bu sese o qederde onem vermemishdim. Cox uzaqlardan gelir, biraz kulek esintisi, biraz shirilti sesi, birde ruhumu canlandiran sahile vuran lepeleri. Kecmish gunlerimi aglima getirib, denizi beynimde canlandirmaga calishirdim. Cox mavi bir canliydi o... İnsanlarin xatirelerini uzune sertce vuran bir canli. Axi nece basha salim size ?! Ozune bir dunya yaradan, milyonlarla canliya hec bir zerer vurmadan, oz axariyla gezen bir canliydi o. Esebleshe bilmirdim ona. O axi her zaman menim ve bizlerin yanindaydi. Ne olduda indi ona deyer verdim ?! Oturacagi qabarmish, eyni zamanda da qaralmish, ellerimle berk-berk sixib, hemde cixib getmek, elecede burada qalmaq isteyirdim. Qagayilarin sesi ruhumu tango reqsine devet edib, tund kofeye batirib rahatliqca udurdu. Bu xoshbextliyi cib telefonum pozdu. Zeng eden Anam idi. "Oglum artiq hava qaralir. Eve qayitmaq zamanidir. Qara eyneklerini tax, iki kuce saga bir kuce ise sola donerek eve gel"- dedi. "Oldu ana gelirem"- soyleyib, telefonumu sondurdum. Eve yollanarken bu vaxti eynek taxdiqima gore mene belkede gullenler oldu, amma onlar menim doyush zamani iki gozumude itirdiyimi bilmirdiler.