Ana - MARAQLİ HEKAYE
Maraqli / Hekayeler / Maraqli Yazilar
13 Kasim 2016
2 772
0
-Evlendikden 21 il sonra yeni sevgi pariltisina rast geldim...
Bir muddet evvel heyat yoldashimdan qeyri bir qadinla gezmeye cixmishdim. Bu, heyat yoldashimin teshebbusu idi.
– Onu ne qeder sevdiyini derinden derk et – deye heyat yoldashim mene meslehet vermishdi...
Heyat yoldashimin, birlikde gezmeyi ve vaxt kecirmeyi tovsiye etdiyi hemin qadin Anam idi. 19 il evvel heyat yoldashini – atami itirmishdi.
Ancaq ish heyatim, gundelik meshguliyyet, boynuma dushen mesuliyyet, uc ushaq atasi olmagim – butun bunlar Anama tez-tez bash cekmeyime mane olurdu.
Nehayet, bir gun ona zeng vurdum, sham yemeyine devet etdim. Heyecanla sorushdu:
– Oglum, halin necedir, sehhetin yerindemi? – cunki gec edilen zenglere adet etmemishdi, narahat idi.
– Her shey yaxshidir, ay ana – dedim, – seninle bash-basha qalmaq isteyirem.
– Ele ikimizmi? – anam sorushdu. Bir qeder sukutdan sonra elave etdi: – Men de bunu cox isteyirem.
Cume axshami ishden sonra yanina getdim. Bir az heyecanli idim. Yanina catdiqda o da narahat gorunurdu. Qapinin kendarinda dayanmishdi, meni gozleyirdi. Eynine qesheng paltar geyinmishdi. Vefatindan qabaq atamin ona aldigi son paltari idi, deyesen. Anam gulumsedi:
– Hamiya dedim ki, bu gun oglumla gezmeye cixacagam. Sevindiler. Qayitdiqdan sonra onlara danishacagim xeberlerin intizarindadirlar.
Adi, ancaq debdebeli ve sakit yemekxanalarin birine getdik. Anam qoluma girmishdi. Sanki olkenin birinci xanimi idi.
Eyleshdik. Menyudaki yemeklerin adlarini oxumaga bashladim. Anamin gozleri yaxshi gormurdu. Odur ki, yalniz iri yazilmish herfleri oxuya bilirdi. Soluq dodaqlari ile gulumseyerek uzume baxirdi. Dillendi:
– Vaxti ile sen balaca olanda men sene bunlari oxuyurdum.
– Sene olan borcumun azaciq hissesini, bele sheylerle odemek vaxtidir, ay ana – dedim, – sen rahat ol.
Sham ede-ede xeyli danishdiq. Sohbetimizde qeyri-adi bir shey yox idi: otub-kecenlerden, yeniliklerden danishirdiq. Bashimiz sohbete o qeder qarishmishdi ki, vaxtin nece kecdiyini hiss etmemishdik. Artiq gece yaridan kecmishdi. Yemekxanadan cixdiq. Evine catdiqda anam dillendi:
– Novbeti defe birlikde sham etmeye ne deyirsen? Ancaq bu defe menim hesabima olacaq.
Elini opdum ve ayrildim...
Bir nece gun sonra anam urek tutmasindan vefat etdi. Vefati ele qefilden oldu ki, hec ne ede bilmedim.
Bir nece gun kecdi. Anamla sham etdiyim yemekxanadan bir mektub aldim. Anamin yazisini tanidim: “Qabaqcadan hesabi odemishem. Bir daha seninle sham ede bilmeyeceyimi hiss etmishdim. Ne ise... Bashlicasi, iki neferlik hesabi odemishem – sen ve heyat yoldashin ucun. Cunki sen hemin gecenin menim ucun ne qeder ehemiyyetli oldugunu, kash bileydin! Bunu hec vaxt basha dushmeyeceksen... Seni cox sevirem, eziz balam!”
Bu deqiqelerde “sevgi” ve “seni sevirem” kelmelerinin menasini basha dushdum, anladim. Bashqasina sevgimi yashatmagin menasini da derk etmishdim...”.
P.S Valideyn, xususile de Ana – heyatimizin en ehemiyyetli covheri olmalidir... Odur ki, layiq olduqlari sheyleri onlara bexsh edin, layiq olduqlari vaxti onlara ayirin! Beli, bu, Allahin ve onlarin sizin uzerinizdeki texiresalinmaz haqlaridir!
Sonda umid edirem ki, bu hekaye valideynlerinin qedrini bilmeyenleri ayildacaq, bizi de bu ishde vasiteci edecekdir!
Evvelki Xeber
Novbeti Xeber
Geriye Qayit
Anarim.Az
Sayt Rehberliyi ile Elaqe
Saytdan Istifade Qaydalari
Anarim.Az 2004-2023