İnandigimiz nagillar 2-ci hisse (1 il evvel)

Yazar: Mesude Cabbar


"Demokrasi onlari hak edenler icindir,arkadashlar"
Siyaset muellimimizin en cox ishletdiyi cumle. Ders zamani deqiqelerle onun danishdiqlarini dinlemek normal bir telebe ucun dozulmez ishgence saylisa da niyese men, onun dediklerini tehlil etmekden sixilmirdim. İqtisadiyyat universitetinin turk dunyasi ishletme fakultesinde tehsil alirdim. Muellimlerimizden bir coxu turk idi. Dillerinin "shirinliyinden" idi ya ne,bilmirem,amma dersi sevdirirdiler insana. Bizim tehsil sisteminden on qat daha agir olsa da ozune gore lezzeti var idi. Rushvet deyilen anlayish kecmirdi ,meselen. Canin cixsa da butun imtahanlardan kecmeli idin. Kecmesen, ta ki, kece bilene qeder universiteti illerle oxumali idin. Bu universitete qebul olunana qeder o qeder eziyyet cekmishdim ki, illerle burada qalib dadini cixara cixara oxuya bilerdim. Amma ,tebii ki, daha bir cox planlarim var idi ve burada ilishib qalmaq agilsizliq olardi.
Ushaqlar yene aralarinda ne ise danishib gulushurdu. O derece yuksek idi ki, ses kuy, muellimin sesini gucle eshidirdim. Ne vaxt bir az asta olmalarini demek istesem icimden bir shey meni saxlayirdi. Onlardan biri idim neticede ve meni "oxuyan ushaq" elan edib sixici biri kimi qebul etmelerini istemirdim. Tebii ki, her zaman bele quzu tipli biri deyildim. Bizim de ozumuze gore " caqqalliqlarimiz" var idi . Kecen il ,yeni on birinci sinifde oxuyarken mektebde etdiklerimizi dushunen zaman bezen heqiqeten insan oldugumuza bele shubhe edirdim. Yox ,yeni hansi agli bashinda insan direktorun itini qacirib butun bedeninin tukunu qirxaraq tekce quyrugunun tukunu saxlayib onu da yashil renge boyayar ve bundan zovq alardi ki? Amma biz dord oglan ( en yaxin "kruqum") bunu ederken o qeder eylenmish ve gulmushduk ki..
Tekce bu da deyil ustelik..Ders vaxti butun sinif otaqlarinin qapisini acib iceriye besh alti dene "vzriv paket"i birden atmagimizi ve ya bir sira onumde oturan qizin beline qeder uzanan saclarini duz yarisindan qayci ile kesmeyimizden , ya da tarix muellimimizin oturacagina yapishdirici surtmeyimizden..
Universitet ne qeder can alici gorunse ve ya xeyallari bezeyen gozel istek olsa da mektebin yerini vermirdi.. En azindan menim ucun.. Gozel hiss idi, elbette, telebe olmaq. Burada da yaxshi ushaqlar az deyildi. İlin bitmesine az qalmishdi artiq ve coxunu biraz da olsa taniyirdim.
Bezileri turk idi, bezileri rayondan gelmish ushaqlar,bezileri de menim kimi sheherde yashayib oxuyanlar.
Biz sheherin duz merkezinde yashayirdiq. "Sovetski" terefde. Amma yashadigimiz mehelle hec de "merkez" adina laiq deyildi. Ucuq sokuk ve olduqca kohne evler idi. Evimiz bir otaqli idi . Yataq otagimiz, qonaq otagimiz, metbeximiz..Her sheyimiz o balaca otaq olmushdu bu iyirmi uc ilde..
İnsan her muhite alishir, her sheraiti menimseyir zamanla. O qeder siradan gelirdi ki, her shey, sanki ele bele de olmali imish kimi..
İnsan ilk ne zaman hiss edir "ferqli" oldugunu ,bilirsinizmi?
Meselen , ilk defe hansisa dostunun ve ya sinif yoldashinin evine gederken.. O genish otaqlar, ayrica salon, yataq otaqlari.. Niyese icine bir utanma hissi dolur hemin anlarda. Hec kes fikir vermir buna, hec kes ferqli yanashmir sene oysa ki.. Hec coxunun xeberi bele olmur senin yashadigin yerden.. Amma niyese qeribe hiss edirsen.. Balacalashirsan sanki.. Tebii ,sonra kecib gedir.
Verdish edirsen..
Buna da.
Hedeflerin yaranir bir muddet sonra. Dushunmeye bashlayirsan, suallar verirsen ozune.
Ne zamana qeder ? deyirsen. Ne vaxta qeder bu cur davam edecek ? Bir shey etmek lazimdir. Bir sheyler etmek, nail olmaq, xilas etmek, yashamaq,nefes almaq..
Ve bunu nece ede bilerem ? deyirsen.. Ancaq oxuyaraq..Adam olaraq..Pul qazanaraq..
Artiq internet klublardan uzaqlashmalisan, butun gunu kucelerde veyillenmemelisen..Tinlerde dayanib gece baxdigin futbolu muzakire etmemelisen..
Qeribedir, bir an gelir ve birden bire boyuyursen..