Olunun arxasindan aglamaq gunahdir?
İslam
10 Nisan 2017
2 155
0
Ele bir olum yoxdur ki, yaxinlari kederlendirmesin. Yaxinini itiren insanin kederlenmesinden ve aglamasindan daha tebii bir shey varmi? Bu, sevgi ve merhemetden dogur. Bu cur uzulub aglamaq caizdir. Ancaq ozunden cixib qishqirmaq, xoshagelmez sozler demek ve merhumu inciden agilar soylemek dogru deyildir. Cunki bu cur hereketler cahiliyye dovrune xas adetlerdir. Momin bir musibetle uzleshende sacini-bashini yolmaz, ah-fegan etmez, eksine, sebir ve metanetini ortaya qoyar, can ve malin esl sahibinin Allah oldugunu dushuner ve Onun mulkunde dilediyini etdiyini etiraf eder. Dolayisile, qeza-qedere razi olub sebrinin mukafatini alar. Musibetler ixlasli qullari asi, usyankar qullardan ayirar.
Milli.Az meneviyyat-Anarim.Az-a istinaden bildirir ki, Peygemberimiz (s.e.s), "Olusu ucun bash-gozune vuran, yaxasini ciran ve cahiliyye adetindeki kimi feryad qoparan bizden deyildir, bizim adetimizde bele bir shey yoxdur",[1] - buyurmushdur. Ancaq Allah Resulu oglu İbrahimin olumune kederlenib aglamishdi. Niye agladigini sorushanlara da: "Bu, merhemet hissidir, onu saxlamaq mumkun deyildir. Goz yasharar, qelb mehzun olar, ancaq dil Rebbimizin xoshnud olmadigi sozleri soylemez!"[2] -deye cavab vermishdi.
Merhumun uzunu acib opmek olar. Peygemberimiz Osman ibn Mazunun (r.a) cenazesini opub goz yashi tokmushdur.[3] Hz. Ebu Bekir de Peygemberimizin mubarek neshini opmushdur. Hz. Aishe neql edir: "Peygemberimiz vefat edende atam Sunuh mehellesindeki evindeydi. Mescide geldi, otagima girdi. Peygemberimize yaxinlashdi, mubarek uzu bir xirqe ile ortulu idi. Ortuyu qaldirdi, alnini hormetle opdu ve agladi. Daha sonra da: "Ey Allahin Peygemberi, anam-atam Sene feda olsun. Allah olum eziyyetinden bashqa bir daha Sene keder nesib etmeyecek. Mutleq olan olum kecidini ise artiq kecmisen", - dedi".[4]
Peygemberimizin (s.e.s) qizi Ona: "Oglum olur, tez bize gel", - deye xeber gonderir. Resulullah: "Alan da, veren de Allahdir. Her kesin bir eceli var. Sebir etsin ve savabini Allahdan gozlesin!" - buyurur. Qizi: "Allah xatirine mutleq gelsin", - deye tekrar xeber gonderir. Peygemberimiz (s.e.s) bir nece neferle qalxib gedir. Ushagi qucagina verirler: ushaq son anlarini yashayirdi. Resulullahin gozlerinin yashardigini goren Hz. Sad teeccuble sorushur: "Aglayirsiniz, ya Resulallah?" O (s.e.s): "Bu, bir rehmet ve merhemetdir, Allah onu qullarinin qelbine yerleshdirmishdir ve Allah ancaq merhemetlilere merhemet eder", - buyurur.[5]
İbn Omer (r.a) neql edir: "Sad ibn Ubade (r.a.) xestelenmishdi. Allah Resulu (s.e.s) bu vefali dostunu ziyaret etmeye getdi. Ebdurrehman ibn Avf, Sad ibn Ebi Vaqqas ve Abdullah ibn Mesud da Onunla birlikde idi. İceri girende ailesinin onun bashina toplashdigini ve agir xeste oldugunu gordu. Onlardan: "Vefat etdi?" - deye sorushdu. Onlar: "Xeyr, ya Resulallah," - dediler. Sad ibn Ubadenin huznlu hali Peygemberimizin (s.e.s.) ele tesir etdi ki, hicqiriqlarini saxlaya bilmeyib agladi. Onun aglamasi orada olanlari da aglatdi. Resulullah bezilerinin bunu qeribe qashiladigini gorub ve aglamagi bashqa cur yozulmasin deye xeberdarliq etdi: "Bilmirsiniz ki, Allah goz yashina ve qelbin kederlenmesine gore esla ezab vermez?! - dedi ve eli ile dilini gostererk elave etdi, - ancaq bundan otru ezab ve ya merhemet eder".[6]
Bir defe Allah Resulu (s.e.s) qebirstanliqdan kecerken bir qadinin ovladinin qebri bashinda feryadu-fegan edib agladigini, ustunu bashini cirib, luzumsuz sozler dediyini gorur ve qadina yaxinlasharaq nesihet vermek isteyir: "Allahdan qorx ve sebir et" . Qadin Peygemberimizi tanimamishdi. "Menden el cek, - deyir, - Sen menim bashima ne geldiyini bilmirsen!" Allah Resulu da hec ne demeden qadinin yanindan uzaqlashir. Etrafdakilar qadina Onun Resulullah oldugunu bildirdikde qadin daha da sarsilir. Cunki bilmeden Allah Resuluna hormetsizlik etmishdi. Qaca-qaca Resulullahin evine gelir. Qapini doymeden iceri girib Peygemberimizden uzr isteyir. Allah Resulu da melum hedisi buyurur: "Sebir musibetin bash verdiyi ilk anda ona dozmekdir" [7]. Vefat hadisesi ve musibetin ilk aninda insan sebir ederse bir muddet sonra hemin hadiseni normal qarshilamaga bashlayir.
Netice etibarile deye bilerik ki, vefat eden shexse insan ucun kederlenmek, sessiz-kuysuz aglamaq tamamile tebii ve insani bir davranishdir.
[1] Buxari, Cenaiz, 43; Muslim, Fezail, 62.
[2] Tirmizi, Cenaiz, 44; Muslim, Cenaiz, 12; Ebu Davud, Cenaiz, 77.
[3] Tirmizi, Cenaiz, 14; Ebu Davud, Cenaiz, 36; İbn Mace, Cenaiz, 77.
[4] Buxari, Cenaiz, 3.
[5] Buxari, Cenaiz, 44; Muslim, Cenaiz, 6 ; Ebu Davud, Cenaiz, 77.
[6] Buxari, Cenaiz 45; Muslim, Cenaiz 12.
[7] Buxari, Cenaiz 32; Muslim, Cenaiz 15.
Evvelki Xeber
Novbeti Xeber
Geriye Qayit
Anarim.Az
Sayt Rehberliyi ile Elaqe
Saytdan Istifade Qaydalari
Anarim.Az 2004-2023