Deyirlər ki, Mollanın arvadı öləndən sonra almış olduğu dul arvad gündə öz keçmiş ərindən danışıb Mollanı lap təngə gətirir. Bir gün yenə də arvad başlayır ərindən danışmağa ki: – Çox yaxşı kişi idi, heyif, öldü. Molla heç halını pozmadan deyir: – Doğrudan da heyif ki, ölüb lap əlimizdən gedib. Onun ölməyi mən yazığı lap bədbəxt eləyib! Arvad deyir: – Yaxşı, bəs səni niyə bədbəxt eləyib? Molla deyir: – Ona görə ki, o ölməsə idi, mən səni almazdım, sən də gündə bu cəfəngiyatla mənim baş-beynimi aparmazdın.