Mollanın yaxın dostlarından biri kənddən ona qonaq gəlir. Həyətə gircək, başlayır eşşəyi döyməyə ki: – Çor dəysin sənə! Hər nə yüklədimsə gətirmədin. Məni əziz dostumun yanında xəcalət elədin. Molla deyir: – Döymə! Onsuz da kənddən bizə heç bir şey gətirmədiyi kimi, bizdən də kəndə heç bir şey apara bilməyəcək.