XX əsr Azərbaycan poeziyasının görkəmli nümayəndəsi, ədəbiyyatımızda novator sənətkar kimi tanınan Rəsul Rzanın yaradıcılığında insan mövzusu xüsusi yer tutur. Insanın yaşamasının mənası nədədir? O, həyatda nə üçün çarpışır? Hansı məqsədlər uğrunda mübarizə aparır? Şair bu kimi suallarla bağlı düşüncələrini böyük sənətkarlıqla qələmə aldığı fəlsəfi şeirlərində ümumiləşdirmişdir.
        Haqqında bəhs etdiyimiz «Mən torpağam» şeiri də bu qəbildəndir. Əsəri qısa belə səciyyələndirmək mümkündür: Bu şeir şairin daxili məninin ifadəsidir. Əsərdə lirik qəhrəman «lnsan kimdir?» sualına fəlsəfı məzmunda cavab arayır. Şair rəngarəng bədii vasitələrdən istifadə edərək göz önündə ləyaqətli, sadə, eyni zamanda qürurlu və məğrur bir insan obrazı canlandırır. Lirik qəhrəmanın monoloqu şəklində qələmə alınan şeirdə insanın torpağa bağlılığı qabardılaraq ön plana çəkilir. Bu da təsadüfi deyildir. Torpaq həyatın əzəli və müəyyən mənada elə onun özüdür.
        Şeirin əvvəlində qürur hissi ilə: