Hazir Atalar Sozleri

Atalar sozleri ashagidaki herflere gore qruplashdrilib

A  B  C  Ç  D  E  Ə  F  G  H  X  I  J  K  Q  L  M  N  O  Ö  P  R  S  T  U  Ü  V  Y  Z 

• Övlad atsan atılmıyor, satsan satılmıyor. (Türk atalar sözü)
• Önündən atılan nizədən qorunmaq asandır, nəinki arxandan atılan oxdan qorunmaq. (Çin atalar sözləri)
• Ölməkdə incimək yox, yaşamaqda incimək çox.
• Ölməzi tanrı yaratmaz, qırılmazı - çanaxçı.
• Ölmüş atın nalı sökülər, dilsiz elin - başı.
• Ölünü dirildincə, diridə can qalmaz.
• Öləcəklə olacağa, çarə yox.
• Öləni boşla, gələni xoşla.
• Ölü aslan, çaqqal toparı.
• Ölü var söz ölüsü, ölü var göz ölüsü.
• Ölümə güvənən, dirliyin yaxşı yaşar.
• Öncə düşün, sonra danış.
• Öndəkinin səhvini arxadaki bilər.
• Ördək balası, üzəgən olur.
• Öyrənməklə bir iş bitər, biri başlar.
• Ötəri gələn, oturub keçər.
• Öz kölgəsindən qorxan, oğruya yem olar.
• Öz atına qulluqdan qalan, piyada qalar.
• Öz tarazından, daş götürmə.
• Öz yağında qal, öz yağınla piş.
• Öz yerini tap otur.
• Özü ellər mələyi, evim tülkü dələyi.
• Özü üçün yatır, başqalar üçün yuxu görür.
• Öküz böyüyüb dəvə olsa, dəvə böyüyüb dağ olar.
• Öyrənmək baxmaq ilə olsaydı, it qəssab olardı.
• Öz gözünə, tikan əkir.
• Özgə gözlə qız alma, gecə gözlə bez alma.
• Özgəsinə göz qoyan özününkünü itirər.
• Ölmə eşşəyim ölmə, yaz gələr yonca bitər.
• Özgə evində qonaqdan borc istəməzlər.
• Öküzü olana borc gön verərlər.
• Öküzü soyub, qumuzunda bıçağı sındırdı.
  (Soyub-soyub quyruğunda bıçağı sındırdı)
• Öz anasını sevməyən, özgə anasını sevməz.
• Ölü cəhənnəmə, təki mollaya pul olsun.
• Özgə kisəsindən pul bağışlamazlar.
• Özünə hörmət et ki, başqaları da sənə hörmət etsinlər.
• Özün bişirmisən, özün də dad.
• Özü doğub, özü də göbəyini kəssin!
• Özgənin sirrini sənə söyləyən, sənin sirrini də özgəyə söylər.
• Özgənin qəlbi qaranlıq gecədir.
• Özgənin atına minən tez düşər.
• Övlad atadan yetim qalmaz, anadan yetim olar.
• Öz günahını başqasında axtarma.
• Özgə malına göz tikən malsız, davarsız qalar.
• Ölünün nəyinəki, dirilər halva yeyir.
• Ördək gəlib qaz olmaz,
  Gəlin gəlib qız olmaz.
• Öncə ovla sonra seç.
• Önün anlamayan sonun danlar.
• Özünə hörmət qoymayan, özgəyə də hörmət qoymaz.
• Öz pişiyini aslan görən, özgənin aslanını pişik görər.
• Özünü yorulmuş biləndə dostunu ölmüş bil.
• Özüm yedim yox oldu, özgə yedi çox oldu.
• Özgəni boşla özündən danış.
• Ötüb keçən ömürdür, qocalan insan!
• Örüşündə otla.
• Örəpə qoyunun nə əti olar, nə yunu.
• Örkən üstə darı sərib.
• Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçəcək.
• Ördəkdən qaz yerişi tələb eləmək olmaz.
• Ördək öldü – qaz qaldı, sim qırıldı – saz qaldı.
• Ördəyi su ilə qorxutmazlar.
• Ördəyi bağlamağa, ipək gərək, yar ilə oynamağa ürək gərək.
• Ördək ətin, qaz ətin, yeyən bilər ləzzətin.
• Öpürsən öz əlini öp.
• Ömürlər örtülüdür, həm qocaya həm cavana.
• Ömür edən yaşa dolar.
• Ömür deyir qocalmışam, ürək deyir: - Yaşa hələ!
• Ömür qarısa da, könül qarımaz.
• Ömür vəfasızdır, bizi tərk edir.
• Ömür boyu lampa qayırdım, hələ də qaranlıqda qalmışam!
• Ömrünə qəbalə alıb.
• Ömrün bərəkəti yaxşı əməl ilədir.
• Ölçməmiş biçmə.
• Ölüsü ölən bir gün ağlar, dəlisi olan hər gün.
• Ölüsü olan kiridi, yasa gələn kirimədi.
• Ölüsü bir gün, şivəni min gün.
• Ölürsə yer bəyənsin, qalırsa el bəyənsin.
• Ölünün dalınca salat çəkir.
• Ölünün vəsiyyəti özü ilə gedər.
• Ölünü özbaşına qoysan, şıllaq atar kəfəni cırar.
• Ölünü vaxtında ağla, el gələr tünlük olar.
• Ölümə çarə yoxdur.
• Ölümə gedən gəldi, pula gedən gəlmədi.
• Ölümdən başqa hər şeyə çarə var.
• Ölüm haqdır.
• Ölüm haqdan, kəfən Məmməd Cəfər bəydən.
• Ölüm-dirim bizim üçündür.
• Ölüm qaş ilə göz arasındadır.
• Ölüm var ölüm kimi, ölüm var zülüm kimi.
• Ölüm var ki, həyat qədər dəyərli, həyat var ki, ölümdən də bədtərdir.
• Ölülər elə bilir ki, dirilər halva yeyir.
• Ölüyə də yiyə lazımdır, diriyə də.
• Ölüdən şeytan da əl çəkib.
• Ölüdən pay umur.
• Ölüb ölümdən qayıdıb.
• Ölüb ağlayanı yoxdur.
• Ölü gör necə ölüdür, Əzrail də halına ağlayır.
• Ölü kimi yatır.
• Ölü kimdir ki, gorun söyən kim ola?
• Ölü yerdə qalmaz.
• Ölü dağı çəkilər, diri dağı çəkilməz.
• Ölü qəbristandan qayıtmaz.
• Ölü bit deyiləm ki, dırnaq altında qalım.
• Ölü bit deyil ki!
• Ölü aslanın saqqalını yolarlar.
• Ölmüş aslandan diri köpək yaxşıdır.
• Ölmüş eşşək axtarır ki, nalını çəksin.
• Ölmüş dəvənin dərisi bir eşşəyə yükdür.
• Ölmüş ata yük çatmazlar.
• Ölmüş aslana dovşanlar da hücum eylər.
• Ölmək ölməkdir, xırıldamaq nə deməkdir?
• Ölmək istəyirsən köç Mazandarana.
• Ölmək var, dönmək yoxdur.
• Ölməz, itməz Xədicə, görər nəvə-nəticə.
• Ölmə, itmə, qapımızdan getmə.
• Ölkə sahibsiz olmaz.
• Ölkə ki var, onun qabağında şah da acizdir, gəda da.
• Ölkə yansa, canı yanmaz.
• Ölkə abad ikən dəyirman xaraba idi.
• Öləcəksən əgərçi şah olasan.
• Ölər Koroğlu, getməz vətəndən.
• Ölənin cibindən gedər.
• Ölənin borcunu baqqal dirilərə yüklər.
• Ölən üçün qəm yemə, beş bükümdən az yemə.
• Ölən canını qurtarır, vay qalanın halına.
• Ölən öldü diriyə dirilik gərək.
• Ölən öldü, vay qalanın halına.
• Ölən onlardan olsun, bel-kürək bizdən.
• Ölən görməyəcək, qalan görəcək.
• Ölən kim, öldürən kim?
• Öldürsələr qanı axmaz.
• Öldürən ox, günahkar ox atan.
• Öldü var, döndü yoxdur.
• Ögeyin adı bədnam olur.
• Öküzün cütə getməyənini ətlik adına satarlar.
• Öküzün qocalanı dana-buzova qoşular.
• Öküzün qaşqasına dəyərlər.
• Öküzün böyüyü pəyədə qalıbdır.
• Öküzü ölənə yol göstərən çox olar.
• Öküzü öləndən danışma.
• Öküzü öldürüb, qumuzunda bıçağı sındırdı.
• Öküzü yorulana çox söz deyərlər.
• Öküzü buynuzundan, adamı sözündən tutarlar.
• Öküz ölməyincə inəyə qiymət olmaz.
• Öküz ölər, gönü qalar, igid ölər, ünü qalar.
• Öküz öldürüb adını üstümdən götürə bilmirəm.
• Öküz öldü, ortaq ayrıldı.
• Öküz özünə yonca əkəndə başı ağrıyar.
• Öküz olacaq dana bugündən bilinər.
• Öküz gərək cüt ola!
• Öküz kimi yeyir, dana kimi yatır.
• Öküz əhildəməkdən boyunduruq əhildəyir.
• Öküz dəvəcən olanda, dəvə dağcan olar.
• Öküz deyər: - Mən ağama nökərəm.
• Öküz altında buzov axtarır.
• Öyüdü anlayana verərlər.
• Öyrənməyə ar olmaz.
• Özünün yavan çörəyi özgənin plovundan yaxşıdır.
• Özünü xəstə (yorulmuş) bilsən, yoldaşını ölmüş bil.
• Özünü günə verir.
• Özünü gözə soxur.
• Özünə qələmə verən axmaqdır.
• Özünü böyük göstərmək kiçikliyin ən kiçiyidir.
• Özünü başqasından gözləmə, öz ocağının pişiyindən gözlə.
• Özünü başqasına nərdivan eləmə.
• Özünü atan dizinə döyər.
• Özünü atan da birdir, özünü dartan da.
• Özünü alim istəyən cahildən uzaq olar.
• Özünə umac ova bilmir, özgəsinə əriştə kəsir.
• Özünə düşmən öz dostunu itirəndir.
• Özünə qıymadığını, özgəyə qıyma.
• Özündən güclü ilə vuruşma.
• Özündən yuxarı baxanda, özündən aşağı da bax.
• Özündən dövlətli ilə ayaq çəkmə.
• Özündən qolu güclüyə rast gəlməmisən!
• Özündən böyüyə qabarma, bəlkə atandır.
• Özündə olmayanda qonşuya gedərsən, qonşuda olmayanda hara gedərsən?
• Özün fil olsan da, qarışqanı yaddan çıxartma.
• Özün bişirdin, özün də dad.
• Özün bilən yaxşıdır.
• Özümüz bir şey deyilik, adımız təbildə döyülür.
• Özümüz evdə, sözümüz çöllərdə.
• Öz-özünü bəyənən ağam vay!
• Özüm yer eylərəm, gör sənə nə eylərəm.
• Özüm özümə elədim, külü gözümə elədim.
• Özüm öz ağamam.
• Özüm qürbətdəyəm, gözüm vətəndə.
• Özüm qoturam, keçim ki, qotur deyil?
• Özü üçün yeyir, özgəsinə minnət qoyur.
• Özü üçün yatır, özgələrə yuxu görür.
• Özü üçün əriştə kəsə bilmir, özgəyə umac ovur.
• Özü ölçür, özü biçir.
• Özü özünə eyləyəni el yığılsa eyləyə bilməz.
• Özü özünə eyləyənə-çarə yoxdur.
• Özü özünə qəbir qazıyır.
• Özü öz ağasıdır.
• Özü getdi, sözü qaldı.
• Özü kəsir, özü tikir.
• Özü yıxılan özü də qalxar.
• Özü yıxılan ağlamaz.
• Özü yəhər qaşında, gözü ocaq başında.
• Özü yeməz, özgəyə də verməz.
• Özü yazır, özü oxuyur.
• Özü əkir, özü də biçir.
• Özü ədalətli olanın, qazıya ehtiyacı olmaz.
• Özü eşşək, tükü məxmər.
• Özü etdi özünə külü tökdü gözünə.
• Özü deyir, özü də gülür.
• Özü danışar, özü də qulaq asar.
• Özü qoca isə, könlü cavandır.
• Özü qazanmayan mal qədri bilməz.
• Özü bişirib, özü yeyir.
• Özü balaca, sözü böyük.
• Özgəninki get-gedə ipək olur, bizimki köpək.
• Özgənin sözünü özgənin evində danışma.
• Özgənin kaşanəsindən bizim viranəmiz yaxşıdır.
• Özgənin yaxşısından öz pisimiz yaxşıdır.
• Özgənin yaman gününə gülən öz gününə ağlayar.
• Özgənin qırğısı var, bizim də qarğamız.
• Özgənin qarğası özgəyə qırğı görünər.
• Özgəyə kömək et, sənə də kömək edərlər.
• Özgəyə it hürər, bizə Mazandaran çaqqalı.
• Özgəyə bel bağlama.
• Özgə uşağından oğul olmaz.
• Özgə malına göz tikən, malsız-davarsız qalar.
• Özgə gözü yaxşı görər.
• Özgə yerin halvasını hövla ilə çalarlar.
• Özgə əlində kömbə böyük görünər.
• Özgə əli ilə ilan tutur.
• Özgə bağından gül dərməzlər.
• Özgə ağzına baxan ac qalar.
• Öz çulunu sudan çıxarda bilmir.
• Öz çörəyini özgə süfrəsində yemə.
• Öz sözünü özgənin ağzından danışma.
• Öz sözünü eşit özgə sözünü danışanda.
• Öz sözü ilə tutulur.
• Öz səsi özünə xoş gəlir.
• Öz rahatlığını istə, özgənin narahatlığın istəmə.
• Öz rahatlığını istə.
• Öz örüşündə Muradalı da bəydir.
• Öz oduna da məni yandırma.
• Öz gözündə tiri görmür, özgə gözündə qılı seçir.
• Öz gözünə bayquşun balası tovuz quşundan da gözəldir.
• Öz burnundan uzağı görmür.
• Öz kölgəsindən uzağı görmür.
• Öz kövşənində otlayan mal ac qalmaz.
• Öz kövşənində otla.
• Özgənin malı-mülkü, bizim də Qənbərimiz.
• Özgə malına dəymə, özünkünü bərk saxla.
• Öz yağı öz başına.
• Öz işini özün gör.
• Öz əlim, öz başım.
• Öz əli ilə öz ayağına balta çalır.
• Öz eşşəyimizdir.
• Öz eybini bilməmiş, özgəyə rişxənd eləmə.
• Öz evimdir!
• Öz evində öz başını bağlaya bilmir, özgə evində
• Öz evimin nökəriyəm, özgə evinin – ağası.
• Öz duzunuzla yeyin!
• Öz daş-tərəzisi ilə çəkir.
• Öz quru çörəyim özgənin plovundan yaxşıdır.
• Öz qədrini bilməyənin qədrini özgəsi də bilməz.
• Öz qabağından ye!
• Öz bəxtindən küs.
• Öz atının noxtasından yapış.
• Öz arşını ilə ölçür.
• Öz anasını sevən, özgə anasını söyməz.
• Öz adını özgələrə qoyma.
• Öz ağlını özgə ağlına vermə.
• Öz ağam, öz qulum.
• Övladda atadan nişanə olmalıdır.
• Övlad can yanğısıdır.
• Övlad tapılar, ata-ana tapılmaz.
• Övlad sərmayədir.
• Övlad pəncərədən düşən işıqdır.
• Övlad könül meyvəsidir.
• Övlad ki, var, badamdır, nəvə – məğzbadamdır.
• Övlad insanın məbədidir.
• Övlad bir turş almaya bənzər, yeyənin dişi qamaşar, yeməyənin könlü istər.
• ölmək yaxşıdır.
• Ölər Koroğlu getməz bu yurddan.
• Övlad ya ataya oxşar, ya anaya.
• Övlad ata-ananın ürəyidir.
• Ölmə eşşəyim, yaz gələr yonca bitər.
• Öz-özünü bəyənən ağam vay.
• Öz-özünü oda yaxır.
• Öz gözündə tiri görmür, özgə gözündə qıl axtarır.
• Ölünü öz başına qoyarsan, vurar kəfənin yırtar.
• Ölünün dalınca danışmazlar.
• Ölüdən də pay istəyir.
• Özgə evində koxalıq eləməzlər.
• Öz ağlını özgəyə vermə.
• Özgənin sözünü sənə deyən, sənin də sözünü özgəyə deyər.
• Özgəsinə göz qoyan özünkünü itirər.
• Özgəyə quyu qazan özü düşər.
• Özgə qapısını bağlı istəyənin öz qapısı bağlı qalar.
• Özgə buzovunu güdənin çatısı əlində qalar.
• Özgə atına minən tez düşər.
• Örtülü bazar dostluğu pozar.
• Özünü olduğundan ağıllı göstərməyə çalışan, əslində, axmaqdır. (Alman atalar sözləri)

- anarim.az - in Atalar Sozleri Toplusu Bolumu

Atalar Sozleri Toplusu


Anarim.Az

Sayt Rehberliyi ile Elaqe

Saytdan Istifade Qaydalari

Anarim.Az 2004-2025