Hazir Atalar Sozleri
Atalar sozleri ashagidaki herflere gore qruplashdrilib
A  B  C  Ç  D  E  Ə  F  G  H  X  I  J  K  Q  L  M  N  O  Ö  P  R  S  T  U  Ü  V  Y  Z 
- Daş da yumurtanın üstünə düşsə, yumurta da daşın üstünə düşsə, olan yenə yumurtaya olar. (Yunan atalar sözləri)
- Dərdin çoxsa söylən, borcun yoxsa evlən. (Türk atalar sözü)
- Diyirlənən daş yosun tutmaz (İngilis atalar sözləri)
- Daşı deşən suyun qüvvəti deyil, damlaların davamlılığıdır. (Braziliya atalar sözləri)
- Dərdli olmanın sirri, dərdli olub olmadığımızı düşünəcək qədər boş vaxta sahib olmağımızdır. (Çin atalar sözləri)
- Divar inşa edildikdən sonra divarçı unudular. (Çin atalar sözləri)
- Dağın təpəsinə hansı yoldan çıxarsansa çıx, mənzərə eynidir. Ancaq çıxarkən gördüyün mənzərə fərqlidir. (Çin atalar sözləri)
- Dünyada üç şey saxlana bilməz: eşq, tüstü və pulsuzluq! (Çin atalar sözləri)
- Dünyada qüsursuz iki insan vardır. Biri ölmüşdür, o biri isə doğulmamışdır. (Çin atalar sözləri)
- Dərin olan quyu deyil qısa olan ipdir. (Çin atalar sözləri)
- Dərd gələndə batmanla gəlir.
- Dağlar başına qış,
İgid başına iş. - Dostun versə qum,
Al ovcunda yum! - Dost dost ilə tən gərək,
Tən olmasa gen gərək. - Dəmir sürtüldükcə parıldar.
- Dağdan arxası olanın, daşdan ürəyi olar.
- Dadlı söz, can arzısı, acı söz, baş ağrısı.
- Dağı daşdan, kişini başdan tanı.
- Dağdan hey götürüb desənki "çoxdur", birdə görərsən ki dağ özü yoxdu.
- Dama-dama göl olur, axa-axa sel.
- Damcını sudan, bulağı çaydan qoruyan tanrıya güvən.
- Damcı, damar, daş deşər.
- Daş atan bəlli, baş tutan bəlli, burda sən nəçisən.
- Deməyi məndən, yozmağı səndən.
- Dəniz qırında, çay qırağında quyu qazmazlar.
- Dərdimiz bir olsa, dərd yarı.
- Dini yeyib, imanını dalına alıb.
- Dərviş yabısı hər evin yolun tanıyar.
- Düzdə gəzdi hərləndi. Gəldi dağa dirəndi.
- Dünyada Vətəndən əziz nə var?
- Doğma yurd şirin olar.
- Dam dirək üstə durar.
- Dağ yeri - duman yeri, Yurd yeri - guman yeri.
- Düzdə gəzdi hərləndi, Gəldi dağa dirəndi.
- Dovşanı araba ilə tutur.
- Dərdlərə dərman olub, dərmansız qalan canım.
- Dəlidən doğru xəbər.
- Dəvənin quyruğu yerə dəyəndə işim düzələr.
- Dəvə bir fikir eləsə, sarban iki fikir elər.
- Diş tutmayanı, dodaq tutmaz.
- Dama dama göl olar, dada dada heç.
- Dağ dağa qovuşmaz, insan insana rast gələr.
- Düz sözə boynum qıldan nazikdir.
- Doğru söz dəmiri dələr.
- Doğru sözdən xəta gəlməz.
- Doğru söz acı olar.
- Doğruluqla dost qapısın dolan gəl öz evin kimi.
- Doğruya zaval yoxdur, çəksələr min divana.
- Doğru yalanı qovar.
- Doğru elə bilər hamı doğrudur.
- Doğru elə bilğr hamı doğrudur.
- Doğru danışanın papağı yirtıq olar.
- Dinəndə pis olur, dinməyəndə dərd kəsir.
- Dil yarası qılınc yarasından yamandır.
- Dil yanılar, doğrusunu deyər.
- Dil ürəyin açarıdır.
- Dil yalançı olunca, lal olsa yaxşıdır.
- Dilini saxlayan salamat olar.
- Dilim-dilim olasan, dilim!
- Deyən ağılsız olsa, dinləyən ağıllı gərək.
- Deyə-deyə dilimdə tük bitdi.
- Dedim eşidəsən, demədim öyrənəsən!
- Dedim bir ağız ağla, demədim eli güldür bizə.
- Danışıram - pis olur, Danışmıram - his olur.
- Danışmaq gümüş, danışmamaq qızıldır.
- Danışığını yeyəsən.
- Danışıq, dananı qurda verər.
- Danışana macal vermir.
- Damara bax, qan al.
- Dağlar başına qış, İgid başına iş.
- Dığ-dığ adamı azara salar.
- Duzu yeyib, duzqabını sındırır.
- Dolunu yeyib, boşa təpik atır.
- Diriyə hay verməz, ölüyə pay.
- Dini yeyib, imanını dalına atıb.
- Dili dost, qəlbi qara.
- Dilim səni görüm dilim-dilim olasan.
- Dilinin bəlasını çəkir.
- Dərə yiyəsiz olanda, donuz təpəyə çıxar.
- Dərə xəlvət, tülkü bəy...
- Dəli dəlini görəndə çomağını yan tutar.
- Dəli qırmızı sevər, gic - sarı.
- Dəli qazandı, ağıllı yedi.
- Dəymişin qoyub, kalın dərir.
- Demək olmur gözün üstə qaşın var.
- Dedi - qodu ev yıxar.
- Dadanan qudurandan pis olar.
- Dağarçığını çuval yanına qoyur.
- Düşmən zəif olsa da, ehtiyatı əldən vermə.
- Daldan atılan daş topuğa dəyər.
- Dostun versə qum, Al ovcunda yum!
- Dost min isə azdır, düşmən bir isə çoxdur.
- Dostluqla tutub, düşmənliklə yıxma.
- Dost yolunda can qurban.
- Dost yolunda boran olar, qar olar.
- Dost yaman gündə tanınar.
- Dost ziyankar olmaz, ziyankar da dost olmaz.
- Dost dosta yaman gündə gərəkdir.
- Dost dost ilə tən gərək, Tən olmasa gen gərək.
- Dost başa baxar, düşmən ayağa.
- Doğru dostluq qərəzsiz olar.
- Dağ dağa qovuşmaz, insan insana qovuşar.
- Düzdə gəzdi hərləndi.
Gəldi dağa dirəndi. - Dəvə yaxını otlar, uzağı gözlər.
- Dözən döş yeyər.
- Dağ yeri-duman yeri,
Yurd yeri-güman yeri. - Danışıram pis olur,
Danışmıram his olur. - Dost atdığı daş başı yarmaz
- Dama-dama göl olar, axa-axa sel olar.
- Dərvişlikdən xəbəri yox, gecə-gündüz təkyə axtarır.
- Dama-dama göl olar, dada-dada heç olar.
- Dünyada ən acı və ən şirin şey dildir.
- Dağ dağa rast gəlməz, adam adama rast gələr.
- Dostunu göstər, sənin kim olduğunu deyim.
- Döyülməyən düyüdən aş olmaz.
- Dost dar gündə sınanar.
- Dostun evini öz evin bil.
- Dostun dostu da dostdur.
- Dərdi verən dərmanını da verir.
- Dərdi biləndən soruş.
- Dəli quyuya bir daş atdı, min ağıllı yığıldı, onu çıxara bilmədi.
- Dəmiri isti-isti döyərlər.
- Düşmən düşmənə Quran oxumaz.
- Dumanda, süpürgəlik, sayılmaz.
- Dağa qaldırıb, dağın basır.
- Dar geyməyən, gen geyməz, gen geyməyən, heç geyməz.
- Dartılmasa, bərkinməz.
- Daşdı – aşdı – başdı - üçü sövdalaşdı.
- Daşqa ilə dovşan tutulmaz.
- Dəliyə yel ver, əlinə bel, dünyanı belləsin töksün ora.
- Dəliyə baxıb dəli olma.
- Dəmiri tazında döy.
- Devranın işini gör, aslanı ac, tülküsü tox.
- Deyilən sirri biri diyər, mini basdırar, on mini açar.
- Dibin qazıb qaşa yaz, xoşun gəlsə daşa yaz.
- Diləklə dirəş, birgə doğur, birgə ölur.
- Dovşanın yatmasın gördün, qaçmasındanda de.
- Dözümüm dəmirdəndi, min yol öldürüblər yenə ölməyib.
- Duzluğu sıdır, duzun atma.
- Dünya dadımlığımış, doyumluq yox.
- Dadlı-dadlı deməklə - ağız şirində olar, dadlıda olar.
- Dağ başına yel dəyir, gözəllərə söz gəlir.
- Deyən bilmir, bilən demir.
- Dağın hündürlüyün yox, dərənin dərinliyin gör.
- Dağına görə qarı var, bağına görə barı.
- Dağlardan böyük, dağlardı.
- Dalda basılan, üzdə doğar.
- Daş atanda özləri, baş tutan özləri.
- Dartın dartan utanmaz: varın verən utanmaz.
- Daş atıb, başın tutmaq.
- Daş dağa güvənər, iyid ürəyə.
- Daşda gərək, başda gərək.
- Dəli daşır, ağıllı aşır.
- Dəmir islanmaz, dəli uslanmaz (ağıllanmaz).
- Dərə olmadan çay olmaz, axar olmadan arx olmaz, elin olmadan bay olmaz, günəş olmadan ay olaz.
- Dəryada balıq, göydəki quş, meşədəki ayının dərisi satılmaz.
- Dəvə öz gəvşədiyin udar.
- Dəyirman öz səsin eşitməz.
- Dirilərin ölümün nə olduğundan danışmaqlarına inanmıyın.
- Düşman, düşman halına qalmaz.
- Düzə dedilər: "Nədən düz oldun?" Dedi: "Əyriydim qala bilmədim."
Əyriyə dedilər: "Nədən düz olmadın? " Dedi: "Doğruydum, əyriliklərə dözə bilmədim". - Düzlüyə, - biləkdə, bilikdə gərək.
- Diz çöküb yaşayandan, dik durub ölən yaxşı.
- Düzdə duz axtarma.
- Dənizin dərinlyin sudan yox, dağdan soruş, təpənin nə olduğun dərədən yox dağdan.
- Dərdi olan dartılır, dartılmasa artırır.
- Dərya yanında quyu qazma.
- Deyilən söz, atılan oxa bənzər.
- Dəyirman iki daşlı, məhəbbət iki başlı.
- Dindirmə dəmirçini, qəm yeyibdi içini.
- Dişsiz, dil yaramaz. dilsiz, diş azar.
- Düşmanın dalında olunca, içində ol.
- Düşündürəndə baş, oynadanda baş.
- Düyün əl ilə, xırman yel ilə olur.
- Dusdağın yekə tutan, azadlıq tapar.
- Dünyanın ucun (sonun) görməyən barsız gələr, varlansada, barsız gedər.
- Düşmanı qovaram, dosdun dalında dururam.
- Düşmanın yolları kəsilmiş olsun, gücləri kamanları yasılmış olsun.
- Dostla dağı tez aşmaq olar.
- Dilənçinin dostluğu gec olur, tez kəsilir.
- Dilsiz elim var neyniyim,
daşsız dağım var neyniyim,
amansız düşmanım var neyniyim,
ağılsız başım var neyniyim. - Dərzi öz söküyün tikənməz.
- Dərzi "tikənə" yox, biçənə demişlər.
- Deşik harda, siçan orda.
- Dəvə dağa çıxtı.
- Dəvə nə qədər uzaq gedsə, qatarın gözlər.
- Dəvə silkinsə bir eşşəklik yük çıxar.
- Dəvə qayadan çıxınca, can təndən çıxar.
- Dəvənin quruğu yerə dəyməz.
- Dəvənində oynamağına az qalıb.
- Dil istəyər, əl edər.
- Dil olmasa, yaşam bomboş, din olmasa yaşam bom boş.
- Dil toxuşun, diş açamaz.
- Dil toxuşu, diş qırar.
- Dildən gələn əldən gəlsə, hər kimsə xanlıq edər. (dildən gələn əldən
- Dilək olsa, dağada aşar, dağdanda aşar.
- Dilənçidən pay, həm çətin həmdə az olur.
- Dilənçiyə üz vermə, xəbərçiyə söz vermə.
- Dili dişiynən tutma, dişi dil ilən tut.
- Dili kəsilmiş, həqqı kəsilmiş.
- Dilin bəlası uzunluğundandı.
- Dilli elin, özüdə var üzüdə var.
- Dilsiz elin daşı çox, ürək kövrək dağı çox, öz dilini bilməsə, doğma elin yadı çox.
- Dostun könlü xoş olsun, düşmən gözü kor olsun.
- Dostla dostlaş, düşmənə yanaş.
- Doldurdu gözümü yaşa dolmalar,
- Dolur badələr o boyda ki dolmalıdır, içirsən o boyda ki dolmalısan.
- Dost sözün deyər, ağladar. düşman gülər, söz diyər.
- Dostun gözündə yox, könlündə ol.
- Dostunla dost olduğuna sevin (öyün), düşmanınla dost olandan sağın (çəkin).
- Dovşan nə qədər arıq olsada, dərisindən çarıq çıxar.
- Dovşan, kölgəsindən qorxar.
- Dovşanın boyunu gördə, ətindən vaz geç, qorxanın özün gördə, faydasından keç.
- Dovşanın iti qaçdığın, çox yatdığından gör.
- Duran durmuş, gedəni tut.
- Dünyada ən çətin şey sözdür, anlamağıda çətin, anlatmağıda çətin.
- Düşmandan pay umanın dişi sınar.
- Düşmanın, ərkək - dişisi yoxdur.
- Düşmən yaxamdan tutur, it ətəyimdən.
- Düzün duzuna baxma, duzsuz gördün çaşma.
- Dünyaya "yalançı" dünya deyənlər, yalançıların ən böyüküdür.
- Dolmuş tüfəng birin qorxudar, dolmamış tüfəng ikisin.
- Dilənən tapar, tikilən qalar.
- Dilim var, elim var.
- Dilin bilən, elin bilər.
- Dilin bilməyən, anasın tanımaz.
- Dilin gücü dişdədir, dişin gücü dildədir.
- Dilini gör, elini gör.
- Dilsiz elin sözü yox.
- Dilsiz millət, çəkər zillət.
- Dinməz dilim yoldaşım, dinər dilim başdaşım.
- Dinsizin ağzın, imansız yumar.
- Dolu küpün səsi çıxmaz.
- Dolunun ağzı ürəyindədir, dəlinin ürəyi ağzında.
- Doqquz at bir qazığa bağlanmaz.
- Doqquz don geyən doqquzuda qırmızı, bir donun ağdır sənin, biridə qara.
- Dost çoxalsa, düşman ayağ altında (qalır).
- Dul arvad yuxuda, ikinci ərin görər.
- Durmağın kefini yıxılmaq öyrədir.
- Durqun göldə, qurd olar.
- Duza gedənin, yükü ağır olar.
- Dün qonşuya qucaq açanlar, bu gün əl açır.
- Dünən yumurtadan çıxmış, bu gün bizə cip-cip öyrədir.
- Dünya bir holadır, gələn keçir, qonan köçür.
- Dünya bir pəncərədir, biri yenər, biri çıxar.
- Dünyanın zoru, anlamaz sözü.
- Dəvə - qara yerin qayığıdır.
- Dolan qoyunum, dolan, borc verən gələr, ya səni aparar, ya məni.
- Davada qılıncı borc verməzlər.
- Dosta borc pul vermə, hər ikisi əldən gedər.
- Dövlətli yanına qaşıyanda, kasıb elə bilər ona pul verir.
- Davanı qılınc kəsər, sevdanı – pul.
- Dəllək dəlləyin başını qırxanda pul almaz.
- Daşdan pul çıxardar.
- Dostam səninlə, pulun qurtaranacan!
- Düş desəm – düşməzsən: qoyun iri, quzu xırda, keçi kəssəm yeməzsən.
- Dığ-dığ qardaşı qardaşdan ayırar.
- Dadlını çox çeynəsən, ardı acı olar. yaxşını döydükcə yaman olar.
- Dəyirmanda doğan siçan, gurultudan qorxmaz.
- Dil var dişi saxlar, diş var dili saxlar.
- Dəvəni yel aparsa, keçini göydə gör.
- Dəlicə qızdan dəlicə gəlin olar.
- Dad yaman (fələk) əlindən, yaman gəlin əlindən.
- Dil, elin elçisidir.
- Damar-damar, daşı dələr.
- Danışan dağı aşdı, danışmayan yolu çaşdı.
- Dostuna at vermə, verdinsə "yavaş get" demə
- Dünyada üç şey gördüm; oldum, evləndim, öldüm.
- Düyü döyülməsə, aş olmaz.
- Duz-çörək deyiblər, düz çörək yeyiblər.
- Dumanlı dağlar, yağışsız qalmaz.
- Dərd çəkənindir, sevgi sevənin.
- Doğru tutulmayınca, oğru tutulmaz.
- Düzlük xoşbəxtliyin açarıdır.
- Düzlük uzanar, qırılmaz.
- Dost qazan, düşməni nənəm də doğar.
- Dostunu mənə göstər deyim necə insansan.
- Dünyanın ən bəxtiyar insanı kimsəyə möhtac olmayanıdır.
- Dəvənin biri dəngə, vay dəng dərdi.
- Dünyaya etibar yoxdur.
- Dünyaya eşşək gəlib, eşşək də getdi.
- Dünyanı verim açıb.
- Dünyanı dolansan da qarğasan, qarğa!
- Dünyanı ikiəlli tutma.
- Dünyanın ən böyük neməti cansağlığıdır.
- Dünyanın işini hər təhər tutsan keçər gedər.
- Dünyanınkı əvəz-bədəldir.
- Dünyanınkı borcdur.
- Düşmən adama "qadan alım" deməz.
- Düşmən qaçarkən qarğalar cürətlənər.
- Düşmən qarışqa da olsa, sən onu fil say.
- Düşmən düşməndir, nə yaxşısı nə yamanı?
- Düşmən düşmənə qəzəl oxumaz.
- Dəli ağlamaz, ağıllı gülməz.
- Dəymə mənə, dəyməyim sənə!
- Dovşanı qamış öldürər, əri - namus.
- Dəli özünə bir dəli yoldaş tapdı, elə bildi ki, çox ağıllıdır.
- Doğru yolun əyrisin bilməyən düzə çatmaz.
- Dili doğru, yolu doğru.
- Davalı evdə qazan qaynamaz.
- Daşqınlığın sonu, şaşqınlıqdır.
- Dünyada adamdan adamlıq qalır.
- Dünya çalışanların əlindədir.
- Dünya xali deyil.
- Dünya tükənər, düşmən tükənməz.
- Dünya bir nərdivandır, biri çıxar, biri düşər.
- Dünya mənim deyənin, dünən gəldik yasından.
- Dünya işinin madarı yoxdur, heç kimsəyə etibarı yoxdur.
- Dünya malına etibar yoxdur.
- Dünya malı dünyada qalacaq.
- Dünya gör-götür dünyasıdır.
- Dünya gedib, ucu qalıb, adamların bici qalıb.
- Dünya kasıba zindandır, varlıya meydan.
- Dünya yansa, bir tükü də yanmaz.
- Dünya yaz ikən qış tədarükünə bax!
- Dünya durduqca durasan!
- Dünya, dünya nur dünya, gəl qaranı kəs dünya!
- Dünya, dünya, puç dünya!
- Dünya dediyin bir bağdır, hər gələn bir ağac əkib gedər.
- Dünya – qazan, biz çömçə.
- Dünya varına güvənmə!
- Dünya boynu yoğunundur.
- Dünya sənin, dünya mənim, dünya heç kimin.
- Dünya bitər, əngəl bitməz.
- Dünya bir yorğun ovdur, hər gələn bir dəm ovlar.
- Dünya bir yağlı quyruqdur, yeyə bilənə nuş olsun.
- Dünya beş gündür, beşi də qara.
- Dünya belə də qalmaz.
- Dünya başına dar gəlir.
- Dünya bala dönsə də, ala qarğa öz yeməyin bilər.
- Dünənki nökərçiliyinə baxma, bugünkü ağalığına bax.
- Dünənki məzənnəyə yoldaşım da hazırdır.
- Dünənki işinə sağ ol, bugünkü işindən danış.
- Dünəni demə, bugünü de!
- Dünən öləni dünən də basdırdılar.
- Dünən yumurtadan çıxıb, bu gün bizə cip-cip öyrədir.
- Dünən yumurtadan çıxıb, bu gün qabağını bəyənmir.
- Dünən yediyini bu gün yadından çıxarıb.
- Dünən – dost, bu gün aşna.
- Dünən bir, bu gün iki.
- Dükançının saqqalı özünə əngəldir.
- Düzəndə min, enişdə yedəyin çək, dikdə qabaq sal, yeriməsə, mən zamin.
- Düz tanınmayınca – əyri tanınmaz.
- Düz söz – bir söz.
- Düz söz acı olar.
- Düz oldu – ox, əyri oldu – yay.
- Düz gəlmisən – düz get, qız gəlmisən – qız get.
- Düz yolun yolçusu azmaz.
- Düz yol gedən yorulmaz.
- Düz yaşa – yüz yaşa.
- Düz əyrini kəsər.
- Düz danışanı utandırmaq olmaz.
- Düz danışanla dost ol, səni tərifləyənlə yox.
- Düz adamsan – təkyədə nə işin var?
- Düz ağacı ocağa qoymazlar.
- Düdüyə qoydular, çaldılar.
- Düdəməyi hindi gəlir.
- Durub getdik qışlağa, ümid qaldı yaylağa.
- Durnanın başçısını vurarlar.
- Duran öküz yatan öküzün başına batırar.
- Duran yerdə işə düşmüşəm!
- Duran yatanın payını yeyər.
- Dumansız çən olmaz.
- Dumanlı gözə hər şey bulanlıq görünər.
- Dul arvadın dilləri, qaraca yazın günləri Duman alçaqdan qalxar, ucanı gözlər.
- Dul arvadın divarı alçaq olar.
- Dul arvadın boxçası qoltuğunda olar.
- Dul arvad qız adına almazlar.
- Dul arvad özü yetimdir, amma yetimlərə anadır.
- Dul arvad yuxuda ikinci ərini görər.
- Dul arvad yetim saxlar, naxırçıya minnət qoyar.
- Dul arvad evdə oturmaz.
- Dul arvad ağ kəlağayıdır, toxunma, ləkə düşər.
- Duymusan – malındır.
- Duzunu gimrik eyləyən çörəyini də fətir eylər.
- Duzu yeyib duz qabını sındırma.
- Duzdan ləziz, sudan əziz, bir şey yoxdur.
- Duzun duz olsun.
- Duz çörəyin qədrini bilmək gərək.
- Duz-çörək itməz.
- Duz-çörək kəsmişik.
- Duz-çörək qədri bilməyən itdən də alçaqdır.
- Duz kimi hər aşa girər.
- Duz yerinə buz yalama.
- Duanı biz eləmişik, yağış gör hara yağır?
- Dua oxumaqla donuz darıdan çıxmaz.
- Dörd göz bir övlad üçündür.
- Dörd divardır, bir həsir.
- Dörd divar arasında qalmışam.
- Döyülənin cibindən gedər Döyülməmiş düyüdən aş olmaz.
- Döyülən ilə deyən bir deyil.
- Döymür, tozunu çırpır.
- Döyməni xanım yeyər, kəpəyi – yetim.
- Döymə özgə qapısını, döyərlər sənin qapını.
- Döyən, söyən ərim yox, yel aparan unum var.
- Döyən qalır qıraqda, döyülən tutulur.
- Dövranını sürən sürsün, hər kəsin macalı var.
- Dövlətlinin iti yatmaz.
- Dövlətlinin dili uzun olar, əli qısa.
- Dövlətliyə saxsı lazım olsa, kasıb kasasını sındırar.
- Dövlətliyə bəli, yoxsula dəli deyərlər.
- Dövlətlidən xeyir olmaz, gordan mazarat.
- Dövlətli kasıb olsa – qırx il iyi getməz.
- Dövlətin gəlhagəlidir.
- Dövlətin ən yaxşısı ağıldır.
- Dövlətin də düşər-düşməzi olar.
- Dövləti abıra çəpər edərlər.
- Dövlətə etibar yoxdur.
- Dövlətə bel bağlama.
- Dövlətdə dəvə, övladda nəvə.
- Dövlət sirrini dövlət bilər.
- Dövlət malı nə odda yanar, nə suda batar.
- Dövlət dəniz suyu kimidir, içdikcə susadır.
- Dövlət quşu başına qonub.
- Dövlət qulluğu göyərçinə bənzər, qonar, uçar.
- Dövlət başa qonar, quzğun leşə.
- Dövlət başa bəladır.
- Dövlət adama ayağı ilə gəlməz.
- Dövlət ağıllının nökəridir, axmağın ağası.
- Dostunun dostu sənin də dostundur.
- Dostunu mənə de, deyim sən kimsən.
- Dostunu ağladıb, düşmənini güldürmə.
- Dostuna borclu olma.
- Dostun üzünü evində gör.
- Dostun sirrini dost bilər.
- Dostun qədrini dost bilər.
- Dostun yoxsa, axtar, tapdın – qoru.
- Dostun dost olsun, hesabın dürüst.
- Dostun versə qum, sən onu ovcunda yum.
- Dostun atdığı daş baş yarmaz.
- Dostuq, cibimiz ayrı.
- Dostu dar gündə sına.
- Dostsuz insan – qanadsız quş.
- Dostluğun telini kobudluqla qırma, bir də bağlasan düyünü qalar.
- Dostluğu ayı dostluğudur.
- Dostluğa dağlar da, dənizlər də mane ola bilməz.
- Dostluqla tutub, düşmənliklə yıxar.
- Dostluq həmişə qalib gələr.
- Dostluq həyat vəsiqəsidir.
- Dostluq üç almadır: gah ikisi səndə, birisi məndə, gah ikisi məndə, irisi səndə.
- Dostluq göstərməklə düşmən əzilməz.
- Dostluq düzlükdədir.
- Dostdan özünü qoru, düşmənlə hesablaşmağa nə var?
- Dostdan zərər gəlməz.
- Dostdan belə sirrini saxla.
- Dosta dost, düşmənə düşmən kimi bax.
- Dosta – alqış, düşmənə – qarğış.
- Dost üzdən bəlli olar, düşmən – gözdən.
- Dost sirrini dosta deyər.
- Dost sevinər, düşmənin gözü çıxar.
- Dost ol, vəfalı ol.
- Dost min olar, candan dost olan bir.
- Dost min isə – azdır, düşmən bir isə – çoxdur.
- Dost məni yad eyləsin bir güleyşə nar ilə.
- Dost məni ansın bir çürük qoz ilə.
- Dost gəlişi bayram olar.
- Dost gələr – düşmən gedər.
- Dost yolunda əzaba düşənin el içində üzü ağ olar.
- Dost ilə ye, iç, alış-veriş eləmə.
- Dost-düşmən qara gündə məlum olar.
- Dost dostdan kənar olmaz, aralıqda mərdimazar olmasa.
- Dost dosta tən gərək, tən olmasa gen gərək.
- Dost dosta arxa olar.
- Dost dar gündə tanınar.
- Dost bir, düşmən on bir.
- Dost arası sözsüz olmaz.
- Dost arası pak gərək.
- Dost ağlar, düşmək gülər.
- Dor dibindən qaçandır.
- Donuzun başı ağır olsa da, leşi çəkər.
- Donuzdan toğlu doğulmaz.
- Donuzdan bir tük də qənimətdir.
- Donluğuma darı, cirəmə kəpək qatmayın.
- Don tapmaq asandır, dost tapmaq çətin.
- Don dedi: - Mən gedirdim, məni yamaq saxladı.
- Dolunu yeyib boşa təpik atma.
- Dolu tüfəng bir nəfəri qorxudar, boşu – iki nəfəri.
- Dolu quyuya it düşməz.
- Dolaşan qurd ac qalmaz.
- Dolanmağa yad ölkə, ölməyə vətən yaxşı.
- Dolayı gəl, dolayı, həsir basma, dolan gəl!
- Dozanqurdun da balası özü üçün əzizdir.
- Dodağın qalınlığına baxma, sözün zərifliyinə bax.
- Doğruluqla dost qapısın dolan gəz, öz evindir.
- Doğruluq insanı heç vaxt utandırmaz.
- Doğruluq dost qalasıdır.
- Doğru söylə, at min çap.
- Doğru sözü zarafata salıb deyərlər.
- Doğru söz etiraz götürməz.
- Doğru söz dostluğu pozar.
- Doğru söz dilinə gəlməz.
- Doğru söz acı olar, nəticəsi şirin.
- Doğru ol, asan yol ilə get.
- Doğru yolla gedən yorulmaz.
- Doğru yolda yıxılan tez qalxar.
- Doğru elə bilər hamı doğrudur, əyri elə bilər hamı əyridir.
- Doğru deyən olsaydı, yalançı usanardı avara qalanlar dəxi bir söz də qanardı.
- Doğru deyənin başı keçəl olar.
- Doğru büdrər, amma yıxılmaz.
- Doğaram – oğlan doğaram, doğmaram – özümü boğaram.
- Doqquzunda nə isə, doxsanında da odur.
- Doqquzu verən, onu da verər.
- Doqquz gün əciri on gün sadağa lazımdır.
- Doqquz döşəkli bala, axırda quru yerdə can verər.
- Doqquz dərədən on qab su gətirər.
- Doqquz atı səkkiz ağaca bağlayır.
- Doqquz ay ananın qarnında necə qalmısan?
- Dovşanın gümanı ayaqlarına gələr.
- Dovşanı tutunca tazıya "atam" deyərlər.
- Dovşan feyz alanda kənd qırağında gəzər.
- Dovşan öz yatağında ovlanar.
- Dovşan nə qədər qaçarsa, o qədər də yatar.
- Dovşan kiçik, qulağı böyük.
- Dovşan dağdan küsmüş, dağın xəbəri yox.
- Dovşan dağda – suyu ocaqda.
- Dovğa doqqazacan, qatıqlı aş darvazaycan.
- Dırnağın varsa, başını qaşı.
- Dırnağı mayasından kəsməzlər.
- Dımbılı ələk – dımbılı sac, əlim xəmir, qarnım ac!
- Dişsiz ağız – daşsız dəyirman.
- Dişlərini ağartma, it sümük axtarır.
- Dişinin qədrini bilməyən çənəsiz qalar.
- Dişin ağrıdı – çək qurtar.
- Dişi düşmüş boz öküz, qoşulub cöngələrə.
- Diş yox ikən dodaq var idi.
- Diş qurdalamaqla qarın doymaz.
- Diş verən dişlik də verər.
- Diz ağrısını can çəkər.
- Dirini öldürmək olar, ölünü diriltmək olmaz.
- Dirilik birlikdədir.
- Diriyə dirilik lazımdır.
- Diridən dirilik qalar.
- Diri it ölü aslandan yaxşıdır.
- Diri dirinin dərdini çəkər.
- Dincliyimi Şahmərdan kəsib.
- Dinc ayağa heç nə dəyməz.
- Dinc adamsan, qanlı qapısında nə qayırırsan?
- Dinsizin öhdəsindən imansız gələr.
- Dinsizin malını imansız yeyər.
- Dinsizin ağzını imansız yumar.
- Dinməyənin bir dinəni olar.
- Dinmə, səni udaram!
- Dinmə ver!
- Dinindən dönər, imanından dönməz.
- Dəb deməkdənsə, ləbləbi de.
- Dərə mənim, düz sənin.
- Dərə mənim, düz mənim sənin burada nə işin var.
- Dərdsiz könüldə məhəbbət yuva açmaz.
- Dərdsiz baş – bostan qırağında köpək.
- Dərdlini dindirmə, özü dillənər.
- Dərdli dərdlinin dərdini axtarar.
- Dərdini unut, sözünü unutma
- Dərdini gizlədən – davasını tapmaz.
- Dərdini dərd bilənə söylə.
- Dərdini qoy dərdim üstə, onu da mən çəkim.
- Dərdin yoxdur söylən, borcun yoxdur evlən.
- Dərdlilər yaxşı bilir aləmdə dərdin qiymətin.
- Dərdimiz hardan əyan olsun bizim dərdsizlərə.
- Dərdimi dağa desəm dağ əriyər, şam yanar, şölə çəkər, piltə yanar, yağ əriyər.
- Dərdi olan dərman axtarar.
- Dərdi olan danışar.
- Dərdi verən, dərman da verər.
- Dərd çəkənə gərəkdir.
- Dərd olsun, söz olmasın.
- Dərd olmaz dərmansız, dəvə gördüm sarbansız, hamıya dərman oldu, balam öldü dərmansız.
- Dərd gələndə xalvar ilə gələr, çıxanda misqal ilə!
- Dərd gələndə lailacı, pişiyə deyərlər: - Xanım bacı!
- Dərd gəzər, dərman arar.
- Dərd getməz, deyişər.
- Dərd dərdi açar.
- Dərd dərdə bənzəməz.
- Dərd dərd üstündən gələr.
- Dərd var gələr keçər, dərd var dələr keçər!
- Dərd bir ülgücdür, udsan yaralar, atsan yaxalar.
- Dərd bir olsa çarəyə nə var?
- Dərd bir olsa, yeriyər.
- Dərd bir idi, iki oldu.
- Dərd bir deyil, iki deyil.
- Dərd adamı ağladar.
- Dərd ağladar, eşq söylədər.
- Dərvişin fikri nə isə, zikri də odur.
- Dərvişin olduğundan.
- Dərvişi – təkyədə, sərxoşu meyxanada axtar.
- Dərvişə bir şey verməmisən, kəşkülün bəs niyə sındırırsan?
- Dərviş öz evini çiynində gəzdirər.
- Dərviş olan şahlıq iddiası eyləməz.
- Dərviş odur ki, dünyanı tərk edə, fəqir odur ki, dünya onu tərk edə.
- Dərviş məscidə girməz, bazarda meydan qurar.
- Dərviş yabısı hər evin yolunu tanıyar.
- Dərviş dilriş olar.
- Dərviş, belə iş?
- Dər-divarın da qulağı var.
- Dənizi çömçə ilə boşaltmaq olmaz.
- Dənizə getsə dənizi qurudar.
- Dənizdə batan saman çöpündən yapışar.
- Dənizdə balıq sevdasız olmaz.
- Dəniz suyu kimi, nə içilir, nə kiçilir.
- Dəniz dalğasız, qızlar sevdasız olmaz.
- Dəni məndən yeyir, başqa yerdə yumurtlayır.
- Dəni ellərdən, suyu göllərdən.
- Dəmirçinin ömrü tax-taxla, leyləyin ömrü lağ- lağla keçər.
- Dəmirçidə bıçaq tapılmaz.
- Dəmirçi nə bilir qızıl nədir?
- Dəmirçi yanından keçən qığılcım yeyər.
- Dəmirsiniz, missiniz, hamınız bir cinssiniz.
- Dəmiri kürədən dəmir çıxardar.
- Dəmiri döyən dəmirçi olar.
- Dəmir nəmdən, insan qəmdən çürüyər.
- Dəmir ki var, döydükcə uzanar.
- Dəmir dəmiri kəsər.
- Dəmir qapının taxta qapıya işi düşər.
- Dəmir ayaq, dəmir çarıq, dəmir diş.
- Dəm-dəm halvası deyil ki.
- Dəm dəm gətirər, qəm qəm.
- Dəlləkliyi bizim başımızda öyrənir.
- Dəlləyi müştərisindən çox.
- Dəlinin xırmanı olmaz.
- Dəlinin ürəyi dilindədir, ağıllının dili ürəyindədir.
- Dəlinin sözü, sərxoşun gözü.
- Dəlinin nə toyu olsun, nə bayramı.
- Dəlinin eşşəyi də dəli olar.
- Dəlinin yadına daş salma.
- Dəlinin düşünməsinə, toyuğun eşələnməsinə dərman yoxdur.
- Dəlinin dilinə pəhriz yoxdur.
- Dəlinin buynuzu olmaz ki?
- Dəlinin bir ağıllısı olmaz?
- Dəlinin başında qoz ağacı bitməz.
- Dəlini zəncirlə yox, tədbirlə tutarlar.
- Dəlilər dünyanı əkdilər, ağıllı indi cüt qoşur.
- Dəliyə halva-külçə neyləsin?
- Dəliyə gündə bayramdır.
- Dəliyə yüz öyrət, öz bildiyini eylər.
- Dəliyə yer ver, əlinə bel!
- Dəliyə yazı yoxdur.
- Dəliyə dəli kimi cavab verməzlər.
- Dəliyə daş atma, başına daş yağdırar.
- Dəliyə qoşulma, səni də dəli edər.
- Dəliyə qanun yoxdur.
- Dəliyə bir hava bəsdir.
- Dəliyə ağıl, qaraya sabun kar eyləməz.
- Dəlidir, başını vursun divara!
- Dəlidən ağıl ummaq olmaz.
- Dəli çomağa rast gəlib.
- Dəli utanmaz, yiyəsi utanar.
- Dəli söyləyən doğru olar.
- Dəli sərxoşdan qorxar.
- Dəli özü deyər, özü də gülər.
- Dəli öz zərərini güdər.
- Dəli ol, bəxtin olsun.
- Dəli inəyin dəli də buzovu olar.
- Dəli ilə tapmaqdansa, ağıllı ilə itirmək yaxşıdır.
- Dəli ilə sərxoşun meydanı birdir.
- Dəli ilə dövlətli, ikisi də bildiyini eylər.
- Dəli elsiz, el dəlisiz olmaz.
- Dəli dövran sürər, ağıllı vaxt gözlər.
- Dəli dostun olunca, ağıllı düşmənin olsun.
- Dəli dost, qəlbi qara, mən belə dostu neylərəm?
- Dəli dəliyə xoş gələr.
- Dəli dəliyə qoşular, dəyənək göydən yağar.
- Dəli dəlidən xoşlanar, molla – halvadan.
- Dəli demiş, ağıllı inanmış.
- Dəli deyingən olar.
- Dəli qırmızı sevər, gic – sarı.
- Dəli qız evdə qalmaz.
- Dəli qız dayısından yaşınar.
- Dəli quyuya bir daş atdı, min ağıllı çıxarda bilmədi.
- Dəli qazının yazdığını, ağıllı qazı pozmaz.
- Dəli başına dövlət quşu qonub.
- Dəli bağlayanı ağıllı aça bilməz.
- Dəli aydan qorxar.
- Dəymə düşərdir.
- Dəyənək dəlinin, süpürgə gəlinin.
- Dəymə tazıya – qaçar qazıya.
- Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar.
- Dəyirmandan acıq eyləyən çuvalını boş aparar.
- Dəyirmanın səsindən qaçan un üyütməz.
- Dəyirmanın pəri – iki günün əri.
- Dəyirmanın yaraşığı torba, çuvaldır.
- Dəyirmanın boğazına ölü salsan diri çıxar.
- Dəyirmanın boğazı boş qalsa, daş daşı sürtər.
- Dəyirmandan gələnin əlinə baxarlar.
- Dəyirmanda doğulan siçan köy gurultusundan qorxmaz.
- Dəyirmanda dənin yox, şahad üstə başını niyə yarırsan?
- Dəyirmanda dəni olmayana un verməzlər.
- Dəyirmanda buğda qurutmazlar.
- Dəyirmana girdi köpək, dəyirmançı vurdu kötək, bilmirəm kəpək yedi köpdü köpək ya da ki, kötək yedi köpdü köpək?
- Dəyirmana gələndən sonra ulaq görən çox olar.
- Dəyirmana getsə dünya xəbəri gətirər.
- Dəyirmana gedirəm, nə dənim var, nə çuvalım.
- Dəyirmana dəni evdə arıd apar.
- Dəyirman xoruzu kimi qıpqırmızıdır.
- Dəyirman iki daşdan, məhəbbət iki başdan.
- Dəyirman bildiyini eylər, çaq-çaq baş ağrıdar.
- Dəyərli muncuq yerdə qalmaz.
- Dədəsini görməyən şahlıq iddiası eylər.
- Dədəsindən nə gül dərdim ki, balasından gülab çəkim?
- Dədənə ehsan verib əli çapıxları qapına dadandırma.
- Dədəm mənə kor deyib, hər yetənə vur deyib.
- Dədəm evində də qarabəxt, ər evində də?
- Dədəm evində balıq başı, ərim evində də balıq başı?
- Dədə görməyən elə bilər Şaqqulu da bir dədədir.
- Dəvətsiz gələn qonaq, quru yerdə oturar.
- Dəvətsiz qonağı köpək qarşılar.
- Dəvətə icabət gərək.
- Dəvəçi ilə dost olanın, darvazası gen gərək.
- Dəvəsi ölmüş ərəbəm!
- Dəvənin kini - ilanın kini.
- Dəvənin yemədiyi ot, ya başını ağrıdar, ya qıçını.
- Dəvənin dizini bağla, sonra allaha tapşır.
- Dəvənin də oynamağına az qalıb.
- Dəvənin quyruğu yerə dəyməz.
- Dəvənin qanadı olsa, uçulmamış dam qalmaz Dəvənin quyruğu yerə dəyəndə.
- Dəvənin biri bir döngə, vay döngə dərdi.
- Dəvənin ayağı altında qarışqa əzilməz.
- Dəvənin azanı Ağcaqabula gedər.
- Dəvəni çömçə ilə suvarır.
- Dəvəni satan köşək ala bilməz.
- Dəvəni palaz altında gizlətmək olmaz.
- Dəvəni yükü ilə, sarbanı ipi ilə.
- Dəvəni yükü ilə udur.
- Dəvəni ya duza, ya suya.
- Dəvəni itirib köşəyi axtarır.
- Dəvəni eşşəyin quyruğuna bağlayır.
- Dəvəni dağdan uçurdan bir çəngə otdur.
- Dəvəni aparan eşşəkdir.
- Dəvəyəcən boyun olunca, düyməcə ağlın olsun.
- Dəvəyə minməmişdən qabaq yırğalanmaq öyrənir.
- Dəvəyə qanqal lazım olsa, boynunu yüz yerdən uzadar.
- Dəvədən böyük fil var.
- Dəvəquşu yükə gələndə, qanadlarını göstərər.
- Dəvə Xançobanda olar.
- Dəvə tanımasa, ovsarı tanıyar.
- Dəvə palçığa batdı, milçək onu çıxartdı.
- Dəvə ölsə dərisi yükdür, toyuq ölsə bir çəngə tükdür.
- Dəvə ölər, yükü qalar, xoruz ölər, tükü qalar.
- Dəvə öz kövşədiyini udar.
- Dəvə oynayanda qar yağar.
- Dəvəni ovlamazlar.
- Dəvə nə qədər uzaq getsə, qatarını gözlər.
- Dəvə nə qanır nərdivan nədir?
- Dəvə nə qədər arıq olsa, dərisi bir eşşəyə yükdür.
- Dəvə nalbəndə baxan kimi baxır.
- Dəvə minənin eşşəyi yanında olar.
- Dəvə gördün?
- Dəvə köşəyə uymasa, köşək dəvəyə uyar.
- Dəvə kinli olar.
- Dəvə kimi düz bir yeri yoxdur.
- Dəvə durdu dam yıxdı.
- Dəvə qulağından asılmaz.
- Dəvə kimi böyüksən, qulağı qədər ağlın yoxdur.
- Dəvə buynuz axtarırdı, qulaqdan da oldu.
- Dəvə böyüksə, yükü də böyükdür.
- Dəvə böyükdür – ot yeyər, şahin kiçikdir – ət yeyər.
- Dəvə bostana girəndə, elə bilər onu heç kim görmür.
- Dəvə bir fikir eyləsə, sarban ikisini eylər.
- Dəvə başın soxar pambığa, gözlərini də bərk- bərk yumar, Deyər : - Məni heç kəs görmədi.
- Dəvə asta gedər, çox gedər.
- Dəvə adın satar, eşşək odun.
- Deyirəm, sevgimizə, bəxtimizə gəc baxanın, gözü kor, bəxti qara, qəlb evi viran olsun.
- Desən öl – ölər, qal – qalar.
- Desən yumurta ağdır, deyər qaradır.
- Desələr ki, göydə toy var, arvadlar nərdivan axtarar.
- Deməsən eşitməzsən.
- Demək olmur ki, gözün üstə qaşın var!
- Demək asandır, yerinə yetirmək çətin.
- Demə babam yoxsuldur, can sağlığı dövlətdir.
- Deyirəm dilim yanır, demirəm – ürəyim.
- Deyingən dinə bilməz, dinməsə dözə bilməz.
- Deyilmiş sözdən deyilməmiş yaxşıdır.
- Deyiləcək sözü fikirləş, sonra de.
- Deyilən söz geri qayıtmaz.
- Deyən qafildir, dedirdən qafil deyil.
- Deyən ağılsız olsa eşidən gərək ağıllı ola.
- Dedim, deməmiş olum.
- Daşınma su ilə dəyirman işləməz.
- Daşınma su ilə bağ salınmaz.
- Daşın xırdası böyüməz, adamın xırdası böyüyər.
- Daşı sıxsa, suyunu çıxardar.
- Daşı ətəyindən tök.
- Daşı daşa, başı başa vurarlar.
- Daşlar da dilə gəlir.
- Daşdan çörək çıxardar.
- Daşdan tük çəkər.
- Daşdan yumşaq nə versən yeyər.
- Daşdan qopar, yoxdan qopmaz.
- Daş üstə əkin olmaz.
- Daş daş üstə qalmamış.
- Daş ürəkli düşmənin ürəyini yarar yumşaqlıq.
- Daş olsaydı sıxardım, torpaqdı dayandım.
- Daş olma, baş ol.
- Daş kəsənə toxunsa, vay kəsənin halına, kəsən daşa toxunsa, vay kəsənin halına!
- Daş yumşalar, düşmən yumşalmaz.
- Daş düşdüyü yerdə qalar.
- Daş - divarın qulağı var.
- Daş – dəyənə bəllidir, yol – gedənə.
- Daş daşı sındırar.
- Daş daşı, dırnaq daşı, siz savaşa, biz tamaşa.
- Daş - daşa söykənər – divar olar.
- Daş qızlar bağrına, gecələr yalqız yatar.
- Daş quyuya düşən kimi düşüb.
- Daş qayaya rast gəlib.
- Daş bir yerdə – qoz bir yerdə.
- Daş bir yerdə qalanda göyərər.
- Daş atıb başını tutub.
- Daş atana – çörək at.
- Daş atan bəlli – baş atan bəlli.
- Daş at – qolların açılsın.
- Daş altından su yeridir.
- Darımızı yeyib, üzümüzə xortdayır.
- Darıycan əri olanın tanrıycan hökmü olar.
- Darıya girən donuz yabanı özünə qəbul elər.
- Darğa əmimdir, daha nə qəmimdir!
- Darvazadan keçməyən iynə gözündən keçər.
- Darvaza qapısın bağlamaq olar, xalqın ağzın bağlamaq olmaz.
- Darayı, səni geyər hər ayı!
- Dar küçədən keçmərəm, çadramı yellətmərəm.
- Dar yerə min dost yerləşər, bir düşmən yerləşməz.
- Danışıram da pis olur, danışmıram da.
- Danışmaq dananı qurda verər.
- Dananın evi yıxılsın.
- Danışanı adam bilir, hürəni – it.
- Danalı inəkdən sağım olmaz.
- Dana oynar, mıxını bərkidər.
- Dana göbələk götürdü.
- Dan ulduzuna dönmüsən.
- Damımız uçdu, dam kürəməkdən qurtardıq.
- Damdan düşsə, pişik kimi ayağı üstə düşər.
- Damdan düşənin halını damdan düşən bilər.
- Damdan düşdüm, ətəyim sındı.
- Damdan - dama gəzən köpəyin beli sınar (qırılar).
- Damda verər azanı, yerdə sayar qazanı.
- Damara baxarlar, qan alarlar.
- Damar - damar, daşı dələr.
- Damazlığını yeyən tamarzı qalar.
- Dama - dama göl olar, axa-axa sel.
- Dam uçdu, kalafası qaldı.
- Dam olmadın, eşik ol barı!
- Dam dirəksiz olmaz, tövlə kürəksiz.
- Dalınca aftafa aparır.
- Dalında namaz qılıram.
- Dalın daşa dayayıb.
- Dalı bağlıdır.
- Daldan gələn dadlı olar.
- Dalda qalma, yoldaşından yeyin get.
- Dalaşan köpək xoralı olar.
- Dal ayağı ilə qulağını qaşıyır.
- Dayısı olan dayısına güvənər.
- Dayı tikən körpünü su aparmaz.
- Dayı görməyib, elə bilir Şaqqulu da bir dayıdır.
- Dayı ilə dağ dolan, əmi ilə bağ dolanma.
- Dayanan su tez iylənər.
- Dayan, doldurum!
- Dayağı dağ olanın, başı göylərdə olar.
- Dayça nə qədər bərk qaçsa, arabanı çəkən atdır, at!
- Dayça at olunca yiyəsi mat olar.
- Dairənin nə başı var, nə ayağı.
- Dazın istədiyi qara saç olar.
- Daz keçəldən xoşlanar.
- Dadsız - duzsuz qonşuya qalsın.
- Dadmaqla mal tükənməz.
- Dadlı söz – can arzusu, dadsız söz – baş ağrısı.
- Dadlı söz dinlənər, dadsız söz əsnədər.
- Dadlı dil – gülər üz.
- Dadımlıqdır, doyumluq deyil.
- Dadı dağarcığında qalıb.
- Dadsız şorbaya duz da kar eləməz.
- Dad dadıycan, duz da dadıycan.
- Dadı damağında qalıb.
- Dadı ağzında qalıb.
- Dadmamısan qaz ətini, nə biləsən ləzzətini?
- Dadananla quduranı saxlamaq olmaz.
- Dadanan dura bilməz dursa da dözə bilməz.
- Dadanan dayanmaz, yığdıqca da doymaz.
- Dadanmısan dolmaya, bəlkə bir gün olmaya?
- Dad fələk, dad fələk, mən içən şərbətdən özün də dad fələk!
- Dadanmısan, qudurmusan?
- Dağına baxar – qar verər, bağına baxar – bar verər.
- Dağılasan vilayət; azançısı – eşşək, münəccimi – çaqqal.
- Dağın üstə bağın sağ olsun.
- Dağın nə dərdi dağ boydadır.
- Dağı dağ üstə qoyub.
- Dağlar marala qaldı!
- Dağlar dağımdır mənim, qəm ovlağımdır mənim, dindirməyin ağlaram yaman çağımdır mənim.
- Dağdan hey götürüb desən ki, "çoxdur", bir də görərsən ki, dağ özü yoxdur.
- Dağdan gəlir, dağ arabası, heç kim onu mindiyi yox,
- Dağdan gələn, dağa gedər.
- dağarcığını çuvala tay tutur).
- Dağarcığını çuval yanına sürür.
- Dağarcıq çuvaldan böyük oldu?
- Dağa yağsa – çöl abadan, çölə də yağsa – çöl abadan.
- Dağ üstündə tısbağa, gomuşdan böyük görünər.
- Dağ üstə maral gəzər.
- Dağ suları dağdan gələr.
- Dağ səfasız olmaz, gözəl vəfasız.
- Dağ nə qədər uca olsa, el üstündən yol salar.
- Dağ yıxılmasa – dərə dolmaz.
- Dağ yeriməsə abdal yeriyər.
- daldadır.
- Düşmənin bəlisindən dostun şilləsi yaxşıdır.
- Düşməni yumşaqlıqla dost edən ağıllıdır.
- Düşməni elə vur ki, bir də özünə gəlməsin.
- Düşməni bas, hər yol ilə bassan, bas!
- Düşmənə fürsət vermə, ayıq ol.
- Düşmənə sahib çıxan, düşmən sayılar.
- Düşmənə quyu qazıyınca, dosta ev tikərsən!
- Düşmənə varanda ürəyində nifrət, əlində tüfəng; dosta varanda ürəyində məhəbbət əlində çörək.
- Düşmənə bel bağlama.
- Düşmən çox olanda qaçmaq da mərdlikdəndir.
- Düşmən səni daş ilə sən düşməni aş ilə.
- Düşmən yaxandan tutanda it ətəyindən tutar.
- Düşmən ətək altından çıxar.
- Düşmən gücsüz də olsa, ehtiyatı əldən vermə.
- Düşmən düşmənin halına qalmaz.
- Dünyaca gözəlliyin olunca, zərrəcə bəxtin olsun.
- Dünyanın axırıdır?
- Dünyaya dayanma, varına inanma.
- Dünyaya bel bağlama.
- Dünyadan xəbəri yoxdur.
- Dünyada hər şey satılıb-alınar, namusdan başqa.
- Dünyada hər kəs öz haqqına razı olsa, dava olmaz.
- Dünyada hər an, mərdə arxalan.
- Dünyada pulsuz – axirətdə imansız.
- Dünyada oğul toyundan şirin heç nə ola bilməz.
- Dünyada ən yaxşı şey yaxşılıqdır.
- Dəm dayına!
- Dəm, hara gedirsən?
- Dini dinara satan molla, dindən də olar, dinardan da.
- Dindən çıxsan da, eldən çıxma.
- Din elmin düşmənidir.
- Dilinin pərsənki yoxdur.
- Dilini uzun eləyən, başını bəlaya salar.
- Dilini tut, divanı ud.
- Dilini saxlayan, başını saxlar.
- Dilin qoy dilçəyinə.
- Dilini qısa eylə.
- Dilini bilməyən anasın tanımaz.
- Dilinə doğru söz gəlməz.
- Dilində öd olanın hər şeyi acı olar.
- Dilin olmasaydı, qarğalar dimdikləyərdi.
- Dilin bəlasıdır uzunçu olmaq, ariflər işidir, sükuta dalmaq.
- Dilimdə tük bitib.
- Dilim, dilim ol, dilim, bir az şirin ol, dilim, bir az həlim ol, dilim, sən ki, incitdin yarı dilim-dilim ol, dilim.
- Dilimin bələsından sana.
- Dili xoş olanın havadarı çox olar.
- Dili uzundur, ağlı gödək.
- Dili topuq çalır.
- Dili ilanı yuvasından çıxardar.
- Dili varsa, dilçəyi də var.
- Dili bal, işi bəla.
- Dilotu yeyib!
- Dilənçiyə xiyar verdilər, əyridir deyə almadı.
- Dilənçiyə torbası ağırlıq eləməz.
- Dilənçiyə bir verərsən, bir də istər, sabahacan yatmağa yer də istər.
- Dilənçi torbasından çörək yeməzlər.
- Dildir, nə qoruğu var, nə qaytanı.
- Dildən gələn əldən gəlsə, kasıb-kusub varlanar.
- Dildən acı, dildən şirin şey yoxdur.
- Dildə yox, işdə özünü göstər.
- Dildə bir şey deyib, ürəklə başqa şey tutma.
- Dil sümüksüzdür, amma sümüyü sındırar.
- Diz ilə olan, zor ilə olmaz.
- Dil ilə dost olanın ağzın ara, könlün al.
- Dil ki, var, ətdəndir, hara döndərsən dönər.
- Dil ətdəndir.
- Dil var bal gətirər, dil var – bəla.
- Dil başı saxlar.
- Dil başı güdaza verər.
- Dil başa bəladır.
- Dil adamın düşmənidir.
- Dil adamı bəyan eylər.
- Dil ağrısından qol ağrısı yaxşıdır.
- Dil ağrıyan dişə dəyər.
- Divarın iki üzün yıxmazlar.
- Divarın dalısı da qürbətdir.
- Divarı nəm yıxar, insanı qəm.
- Divar binadan qaim olar.
- Divanxana qapısı, girəndə darvaza olar, çıxanda iynə gözü.
- Divan haqqa da baxar, nahaqqa da.
- Divan ilə divanlıq eləmək olmaz.
- Div qurbağaya aşıq olub.
- Dəhnəni dərin qazı, suyu gur gəlsin.
- Dəstini qıran da bir, suyu gətirən də bir.
- Dəstəmazsız namaz olmaz.
- Dərmansız dərdin dərmanı bimarlıqdır.
- Dərgahın qapısı açıq olanda köpəyin yuxusu gələr.
- Dəryaya bir daş at, ya bir qaya sal.
- Dəryaya daş atmaqla suyu bulanmaz.
- Dəryaz işlər, qol öyünər.
- Dəryadan uzaq, bəladan uzaq.
- Dərdə nə əksik olacaq?
- Dəryadan nə əksik olacaq?
- Dəryadan bir damcı.
- Dəryadakı balıq, göydəki quş satılmaz.
- Dəryada balıq sevdası.
- Dərya murdarlıq götürməz.
- Dərya görünən yerdə qətrə nə görünər?
- Dərinə getmə, məsələ böyüyər.
- Dərin su bulanmaz.
- Dərilməmiş güldən dəstə bağlamaq olmaz.
- Dərzinin mayası iynə-sapdır.
- Dərziyə köç dedilər: iynəsini yaxasına sancdı.
- Dağ dağa arxadır.
- Dağ da olsan dağa daldalan.
- Dağ bizim, ceyran bizim ovçu burda nə axtarır?
- Dağ başında xırman qurma, sovurarsan, yel aparar, sel yanında dəyirman qurma, üyüdərsən, sel aparar.
- Dağ başı dumandan qurtarmaz insan başı yamandan.
- Dağ ağrı çəkdi, nə doğdu?
- Dağ başı duman olar.
- Davaçın xan olsa Allah dadına çatsın.
- Davaçı qazı isə, ərizəni allaha yaz.
- Davasını bilməyənə şahid olma.
- Davanı göydə axtarırdı, yerdə əlinə düşüb.
- Davanı iki dəfə salmaq nahaqdır.
- Davanı qılınc aralar.
- Davalı yerdə ot bitməz.
- Davakarın şah olsa, ərizəni allaha yaz.
- Davada halva paylamazlar.
- Davada nırx kəsən olmaz.
- Davada aradakının gözü çıxar.
- Davada ağac aradakına dəyər.
- Dava üçün bir qazı, isbat üçün on şahid.
- Dava günündə igid gərək daldalanmasın.
- Dava dağarcıq üstədir.
- Dava acı, faydası şirin olar.
- Dabbağ xoşladığı dərini yerdən-yerə vurar.
- Dəf edilməsi mümkün olmayan dərdə dözməkdən başqa çarə yoxdur. (Türkmən atalar sözləri)
- Dostunuza tez-tez ziyarətə gedin, çünki üstündə gedilməyən yollar tikan və kollarla bağlıdır. (Hind atalar sözləri)
- Dəvə quraqlıqda gedər, amma bir də onu bataqlıqda gör. (Özbək atalar sözləri)
- Düyünün içindəki qara daşlardan qorxma, ağ olanlardan qorx. (Yapon atalar sözləri)
- Düyünün içindəki qara daşdan deyil,
ağ daşdan qorxun. (Yapon atalar sözləri) - Dəlilərə zəng taxmaq istəsələr, dəmirin kilosu yüz milyon olar. (Bolqar atalar sözləri)
- anarim.az - in Atalar Sozleri Toplusu Bolumu
Atalar Sozleri Toplusu
Anarim.Az
Sayt Rehberliyi ile Elaqe
Saytdan Istifade Qaydalari
Anarim.Az 2004-2025