Hazir Atalar Sozleri

Atalar sozleri ashagidaki herflere gore qruplashdrilib

A  B  C  Ç  D  E  Ə  F  G  H  X  I  J  K  Q  L  M  N  O  Ö  P  R  S  T  U  Ü  V  Y  Z 

• Varlı bacı yaxında, yoxsul bacı uzaqda olmasın.
• Varlı olan bir ayda, yoxsul qalır on ayda.
• Varlı umduğun yiyər, yoxsul olduğun.
• Varlığın sonu ilə, yoxluğun önü birdir.
• Varlının əlin pıçaq kəsəndə, yoxsul köynəyin kəsər.
• Varlının torpağından çay keçər, yoxsulunkundan yol.
• Vətən daşı olmayandan, olmaz vətəndaşı.
• Vətən elin evidi.
• Vətənin tüstüsüdə şirindi.
• Varlılın eşəyyinədə, ağıllı diyərlər.
• Varlının iti yatmaz.
• Varlıya saxsı gərəksə, yoxsul kasasın qırar.
• Verdiyin bir yumurta, onuda yırta yırta.
• Verən əli kimsə, kəsməz.
• Verən gərək olaki alan da ala!.
• Verirəm diyə quluna, çıxarıb qoyar yoluna.
• Verirsən doyur, vurursan duyur.
• Verməzin aşı qazandan çıxmaz.
• Vaxt qızıldan bahadır.
• Vaxt gözləmir (yubanmaq olmaz).
• Vaxt insanı hər dərddən sağaldır.
• Vaxtın qiyməti yoxdur.
• Varlı olmaqdansa, xoşbəxt olmaq yaxşıdır.
• Varlığa nə darlığ?!
• Varlının da kasıba işi düşər.
• Vərdiş - ikinci xasiyyətdir.
• Vurağan inək buynuzsuz qalır.
• Vurağan qoçun qaşqaşı həmişə qanlı-xoralı olur.
• Vurağan öküzə Allah buynuz verməz.
• Vətənin bir qışı qürbətin yüz baharından yaxşıdır.
• Vardır pulun – hamı qulun, yoxdur pulun açıqdır yolun.
• Vardır pulun, yetən qulun.
  Yoxdur pulun, dardır yolun.
• Vətəni yadına düşən qərib ağlamasın, neyləsin?
• Varlılığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər.
• Varı olan taxar,
  Varı olmayan baxar.
• Verən ərin əli açıq, görən ərin yolu açıq.
• Vaxtı itirsən hədər, görərsən böyük zərər.
• Vaxtı boş olanın sözü çox olar.
• Vaxtdan gileylənmə, vaxtın gedər.
• Vaxt insana hər şeyi öyrədər.
• Vaxt ikən oxu, aşıq, el gələr, tünlük olar.
• Vaxt qızıldır, bir dəqiqəsini də boş qoymaq olmaz.
• Vaxt qənimətdir.
• Vaxt vaxtı gözləyər.
• Vaxt atlı, biz piyada.
• Varını verənin kisəsi boş qalar.
• Varsa əgər hünərin, hara getsən var yerin.
• Varlının çörəyi kasıbın çənəsini yorar.
• Varlının xoruzu da yumurtlayar.
• Varlının torpağından çay keçər, kasıbınkından yol.
• Varlının malı, kasıbın övladı.
• Varlının könlü oluncaya qədər kasıbın canı çıxar.
• Varlının iti harın olar.
• Varlının əlini bıçaq kəsəndə yoxsul köynəyini parçalar.
• Varlının eşşəyi də yeyin gedər.
• Varlının varı gedər, muzdurun canı.
• Varlının arvadı öləndə yorğan döşəyi təzələnər,
  kasıbın arvadı öləndə yorğan-döşəksiz qalar.
• Varlıya toxun keç, yoxsuldan qorun, keç.
• Varlığın sonu ilə yoxluğun sonu birdir.
• Varlığa güvənməzlər.
• Varlı umduğunu yeyər, kasıb – olduğunu.
• Varlı olub qəm-qüssə ilə yaşamaqdansa,
  kasıb olub şad-xürrəm yaşamaq yaxşıdır.
• Varlı kisəsini döyər, kasıb dizini.
• Varlı yoxsullaşanda əlli il dəstgahını pozmaz.
• Varlı varından pay versə, varsız da varlı olar.
• Varlı arabasını dağdan aşırar,
  yoxsul düz yerdə yolunu çaşar.
• Varını itirən az şey itirər, namusunu itirən çox şey.
• Varını verən utanmaz.
• Vardan-yoxdan çıxıb.
• Vara var deyərlər, yoxa yox.
• Var günün dostu çox olar.
• Var evi – kərəm evi, yox evi – vərəm evi.
• Var var üstündən gələr.
• Var axar, yox baxar.
• Var adama oyun öyrədər.
• Vay ölənin halına.
• Vay ondadır ki, varlı evinə yoxsul girə.
• Vay o sürüsünün halına ki, canavardan çobanın təyin edələr.
• Vay o gündən ki, çörəkçi çəkmə tikə, çəkməçi çörək yapa.
• Vay o gündən ki, varlı adam yoxsulun əlinə düşsün.
• Vay o gündən ki, adamın öz iti özünü qapa.
• Vay o kişinin halına ki, yeməyə, içməyə, saxlaya arvadının sonraki ərinə.
• Vay bu başdan, vay o başdan.
• verib min köşək.
• Vuruşun kor vuruşuna oxşamır.
• Vurur daşa, çıxır başa.
• Vuraram ölər, "kiş" deyərəm, getməz.
• Vuran öküzə Allah buynuz verməz.
• Vuran igid dayısına baxmaz.
• Vuran elin dirəyidir.
• Vuran əlin var olsun!
• Vura bilməyən, daşın böyüyündən yapışar.
• Vur deyənlə vuran şərikdir.
• Vur dedim, öldür demədim ki?
• Vur babam, dövran sənindir.
• Vücudu bir qəpiyə dəyməz.
• Vücudu dönüb kimyaya.
• Vicdanla işləyən gözükölgəli olmaz.
• Vicdan bazarda satılmaz.
• Vətənə məhəbbət iman əsəridir.
• Vətən mülkü doğmadır, özgə diyar – ögey.
• Vətən elin evidir.
• Vətən viranə də olsa, cənnətdir.
• Vəsmə bol olanda qaşa da çəkərlər, gözə də.
• Vəsiyyət yüngüllükdür.
• Vələ gedən öküzün olsun, işə getməyən oğlun olmasın.
• Vəzndə yüngül, qiymətdə ağır.
• Vəzifə daimi deyil.
• Vəziri qarğa olanın ağzı zibillikdə olar.
• Vədəsi bitmiş nökərin əcəli yetən ağası gərək.
• Vədə xilaf olma.
• Verməz doqquzu, yeyər toppuzu, verər otuzu.
• Vermədi Məbud, neyləsin Mahmud?
• Vermə nisyə, girməz kisəyə.
• Verirlər – al , döyürlər – qaç.
• Verim əli hamı əldən ucadır.
• Verim vara baxmaz.
• Verilən aşı yeyərlər.
• Verib yaman olunca, verməyib yaman ol.
• Verərsən pendir, eylərəm kəndir, verərsən aş, eylərəm baş.
• Verərsən ətdən-mətdən, işlərəm bərkdən- bərkdən, verərsən şordan-mordan, işlərəm ordan-burdan.
• Verərsən adındır, yeyərsən dadındır – dala qoyulanı it yeyər.
• Verəndə yaxşısan, verməyəndə pis.
• Verəndə elə verər, alanda belə alar.
• Verəndə imam olur, alanda Şümür.
• Verən əli hər kəs öpər.
• Verən əli də var, vuran əli də.
• Verən əl ac qalmaz.
• Verən əl alan əlin üstündə olar.
• Verdin – doydur, vurdun – yıx.
• Verdiyin sənindir, vermədiyin özgənin.
• Verdiyin iki şahı, zərbaf çıxmayacaq ki!
• Verdiyin əl ilə al!
• Verdiyi anda bax, gördüyü işə.
• Verdiyi abbasıya bax, etdiyi tələbə.
• Ver abbasını, ye halvasını.
• Vaxtsız qonaq öz kisəsindən yeyər.
• Vaxtsız banlayan xoruzun başını kəsərlər.
• Vaxtsız açılan gül tez solar.
• Vaxtını itirən bəxtini itirər.
• Vaxtında görülməmiş iş həmişə görülməmiş qalar.
• Vaxtında atılan tüfəngin səsi vaxtsız atılan topun səsindən üstündür.
• Vətən həsrəti çəkdim, gözlərimə qan gəldi.
• Vətənə gəldim, imana gəldim.
• Vətəndən ayrı ayrı düşsəm, viran ollam, talannam.
• Vur deyənlə, vuran yarıdır.
• Vur qırxı, gedər qorxu.
• Vuraram ölər, kiş deyərəm getməz.
• Vuran igid dayısına gəyişməz.
• Vura bilməyən, daşın böyüyünü götürər.
• Və'z oxumaq asan işdir, əməl eləyən gərək.
• Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni.
• Vicdan ləkəsi silinməz
• Vətən elin evi, dayağıdır.
• Vaxtın qiyməti puldan bahadır.
• Varlığa tələsən, yoxsulluğa tez düşər.
• Varlı olub qəm-qüssə ilə yaşamaqdansa, kasıb olub şad-xürrəm yaşamaq yaxşıdır.
• Vəl gərək gözəl döyə, gözəldən buğda çıxa.
• Verərsən ətdən-mətdən, işlərəm bərkdən-bərkdən, verərsən şordan-mordan, işlərəm ordan-burdan.
• Varlının arvadı öləndə yorğan döşəyi təzələnər, kasıbın arvadı öləndə yorğan-döşəksiz qalar.
• Vardan - yoxdan çıxıb.
• Varı olan taxar, varı olmayan baxar.
• Varlı arabasını dağdan aşırar, yoxsul düz yerdə yolunu çaşar.
• Vətənin adını batırmaq – onu satmaq deməkdir.
• Vaxtını itirən baxtını itirər.
• Vaxtında görülməyən iş həmişə yarımçıq qalar.
• Varlıq istərsən əgər, dünyada yoxluğu qoyma,
  Bütün olmağa həvəs etmə, sınıxlığı qoyma
• Varlılar, su içir, bilginlər buz yalır.
• Varlının min əsgiyi var, yoxsulun bir toxluğu var.
• Vədlər məmləkətində insan aclıqdan ölər. (Danimarka atalar sözləri)
• Var-dövlət tükənər, elm tükənməz. (Özbək atalar sözləri)

- anarim.az - in Atalar Sozleri Toplusu Bolumu

Atalar Sozleri Toplusu


Anarim.Az

Sayt Rehberliyi ile Elaqe

Saytdan Istifade Qaydalari

Anarim.Az 2004-2025