Yenə də bir gün Mollanı bir evə qonaq çağırırlar. O, ac olduğuna
görə xörəyi çox tez-tez yeyib, hamıdan qabaq qurtarır. Elə ki, süfrə yığışdırılır,
Molla ev sahibinə deyir:
– Səndən çox razı qaldım, ay filankəs! İnşallah, bu günlərdə bir də
belə bir iş görsən, lap razı qalaram.
Ev sahibi zarafatla deyir:
– Yox, Molla mən səni daha qonaq çağırmayacağam. Sən məclisin
gözəlliyini pozursan. Elə tələm-tələsik yeyirsən ki, dalınca çatmaq
olmur.
Molla deyir:
– Rəhmətliyin oğlu, söz danış, söz olsun! Sən qonaqlıq ver, məni
çağır! Asta yeməyə nə var? Söz verirəm ki, bu dəfə hər tikədən sonra
gedib hamamda çimib gələm, ikinci tikəni götürəm.