Lotular yenə də bir gün Mollaya sataşmaq məqsədilə onun
eşşəyini oğurlayırlar, sonra da özünü inandırmağa çalışırlar ki, eşşəyi
filan kənddə kəndxuda olub.
Molla deyir:
– İnanıram, qardaş! Çünki mən həmişə kəndxuda adı çəkəndə çərən
dəymiş qulaqlarını şəkləyərdi. Görünür ki, elə o vaxtdan kəndxudalıqda
gözü var imiş.